Αν και δεν έχει φτάσει το καλοκαίρι ακόμα μπορώ να σας δώσω ένα scrub προσώπου με καλοκαιρινές νότες βανίλιας και λεβάντας.

Όλοι πλέον ξέρουμε πόσο εύκολο και ανέξοδο είναι να φτιάξουμε σπιτικά scrub προσώπου και σώματος, αντί να τα αγοράζουμε από το εμπόριο. Η παρασκευή είναι πανεύκολη και δε θα σας πάρει παραπάνω από 5 λεπτά.
Θα χρειαστείτε:

1. 1 κούπα οργανική καστανή ζάχαρη
2. ½ κούπα αμυγδαλέλαιο
3.  ½ κουταλάκι του γλυκού βιταμίνη Ε ή έλαιο argan
4. ½ κουταλάκι του γλυκού εκχύλισμα βανίλιας
5. 15 σταγόνες αιθέριο έλαιο λεβάντα

Αναμιγνύουμε όλα τα υλικά μαζί σε ένα καθαρό βαζάκι. Με το μίγμα αυτό κάνουμε ήπια απολέπιση στο πρόσωπο ή και το σώμα ακόμα. Αφού κάνετε scrub, διατηρείστε το υπόλοιπο μίγμα στο ψυγείο σας.

Σημειώσεις
Αν δεν έχουμε αμυγδαλέλαιο μπορούμε να το αντικαταστήσουμε με ελαιόλαδο. Να θυμάστε πως το αμυγδαλέλαιο έχει πιο ήπιο άρωμα από το ελαιόλαδο και είναι πιο ουδέτερο για την ευαίσθητη επιδερμίδα του προσώπου.
Αν θέλετε μπορείτε να χρησιμοποιήσετε αιθέριο έλαιο γεράνι αντί της λεβάντας, το οποίο είναι επίσης εξαιρετικό για τη φροντίδα της επιδερμίδας.
Μπορείτε να μοιράσετε (50 : 50) τη ποσότητα ζάχαρης με τριμμένο πίτουρο βρώμης (oatmeal ή κολλοειδές βρώμης). Βάλτε το στο multi για μερικά δευτερόλεπτα να γίνει χοντρή σκόνη. Είναι και αυτό ένα πολύ ήπιο απολεπιστικό μέσο που χρησιμοποιείται πολύ συχνά στα σπιτικά scrubs.
Αν δε θέλετε να χρησιμοποιήσετε εκχύλισμα βανίλιας από το εμπόριο, διαβάστε εδώ πως φτιάχνεται.

Εκχύλισμα βανίλιας καλείται το προϊόν της εκχύλισης της βανίλιας σε κάποιο αλκοολούχο ποτό. Τα βασικά συστατικά του εκχυλίσματος βανίλιας είναι συνήθως vodka ή κάποιο άλλο ποτό, με υψηλή περιεκτικότητα σε αλκοόλη, και ξυλάκια βανίλιας.

Χρησιμοποιείται ευρύτατα στη μαγειρική και ζαχαροπλαστική, για το άρωμα του, αλλά και στη κοσμετολογία. Η παρασκευή του είναι πολύ εύκολη και είναι προτιμότερο να το φτιάξετε στο σπίτι, παρά να το αγοράσετε έτοιμο. Το προϊόν του εμπορίου θα είναι σίγουρα πιο ακριβό και επιπλέον δε θα γνωρίζετε τι επιπλέον συστατικά ή συντηρητικά περιέχει. 
Θα χρειαστείτε:

1. 2 ξυλάκια βανίλιας
2. ½ κούπα vodka ή ρούμι
3. 1 μπουκάλι με πώμα

Με ένα κοφτερό μαχαίρι, κόψτε κατά μήκος τα ξυλάκια της βανίλιας και χωρίστε το καθένα στη μέση. Βάλτε τα ξυλάκια μέσα σε ένα καθαρό μπουκάλι, με πώμα που να κλείνει καλά, και ρίξτε τη βότκα μέσα να τα σκεπάζει καλά.

Τοποθετείστε το μπουκάλι σε σκιερό μέρος και ανακινείτε το καλά κάθε δεύτερη μέρα. Μετά από 1, το πολύ 2 μήνες, το εκχύλισμα θα είναι έτοιμο για χρήση. Θα διατηρηθεί σε σκιερό και δροσερό μέρος για 1 χρόνο. Μη το διατηρείτε στο ψυγείο.

Και ενώ αναλύσαμε τις φυσικές επουλωτικές ιδιότητες της αλόης σε προηγούμενο άρθρο, δεν έχουμε πει τίποτα για το πως μεταχειριζόμαστε τα φύλλα της σε περίπτωση που διατηρούμε φρέσκια αλόη σε γλάστρα. Το μόνο που θα χρειαστείτε είναι το φυτό και ένα κοφτερό μαχαίρι.

Οι περισσότεροι άνθρωποι απλά κόβουν ένα κομμάτι από το φύλλο της αλόης και το πιέζουν πάνω στη πάσχουσα περιοχή του δέρματος. Αυτό δεν είναι και τόσο λάθος αλλά δεν είναι επίσης σωστό γιατί έτσι δεν εκμεταλλεύονται το εσωτερικό gel που έχει και τις μεγαλύτερες θεραπευτικές ιδιότητες, αλλά μόνο ένα μέρος του χυμού. Για να πάρουμε όλο το gel θα πρέπει να φιλετάρουμε το φύλλο, περίπου όπως θα κάναμε με ένα μεγάλο ψάρι.

Η διαδικασία βήμα-βήμα
1. Διαλέγουμε ένα μεγάλο και υγιές στην όψη φύλλο όσο πιο κοντά στο έδαφος γίνεται. Αυτά τα φύλλα είναι τα πιο παλιά και έχουν περισσότερα ωφέλιμα συστατικά από τα νεότερα φύλλα, που είναι πιο ψηλά στο φυτό. Αν το φυτό σας δεν έχει τέτοια φύλλα ίσως δεν είναι ώριμο για να το κόψετε. Αυτά τα δεδομένα θα σας βοηθήσουν και στην επιλογή φυτού από τον έμπορο.

2. Φοράμε latex γάντια. Κόβουμε το φύλλο της αλόης από το μητρικό φυτό όσο γίνεται πιο κοντά στο κορμό. Όσο μεγαλύτερο το φύλλο που επιλέξαμε τόσο περισσότερο χυμό περιέχει. Μόλις κόψουμε το φύλλο θα διαρρεύσει ένα καφεκίτρινο ή πρασινοκίτρινο υγρό. Αποφύγετε να το αγγίξετε. Αφήστε το φύλλο όρθιο για λίγα λεπτά να φύγει όλο το υγρό.

Η αλόη όταν τεμαχιστεί εκκρίνει δύο υγρά τα οποία έχουν διαφορετικές επιδράσεις και ιδιότητες. Ο καφεκίτρινος χυμός που εκκρίνεται αμέσως μόλις κοπεί η πράσινη επιφάνεια του φύλλου περιέχει αλοΐνη. Η αλοΐνη είναι μια ουσία που βρίσκεται ακριβώς κάτω από το φλοιό και, πέρα από την πικρή της γεύση, έχει έντονη ερεθιστική και καθαρτική δράση. Σε μεγάλη ποσότητα και μακροχρόνια λήψη, γίνεται τοξική. Από την άλλη το διαυγές υγρό που εκκρίνεται από το εσωτερικό του φύλλου είναι καταπραϋντικό και βοηθά στην επούλωση τραυμάτων, ελκών και εγκαυμάτων.

Σημείωση: Θα πρέπει να κάνετε τη διαδικασία μέσα σε δύο ώρες το πολύ από την ώρα που θα κόψετε το φύλλο από το φυτό ώστε να αποφύγετε την οξείδωση του, με κίνδυνο να χαθούν τα ευεργετικά συστατικά του.

3. Κόψτε τη μυτερή άκρη και απορρίψτε τη. Κόψτε τις κατά μήκος άκρες του φυτού, εκατέρωθεν με τα αγκάθια, και απορρίψτε τις και αυτές. Ξεπλύνετε το φύλλο με άφθονο νερό. Το φύλλο τώρα θα μοιάζει με ένα σάντουιτς από ζελέ. Το gel αλόης που θέλουμε είναι παγιδευμένο ανάμεσα στη χοντρή σάρκα του φυτού από την επάνω και κάτω μεριά. Δείτε τις φωτό.

4. Προσπαθήστε να αφαιρέσετε τη πράσινη σάρκα από τη επάνω μεριά, διατρέχοντας το μαχαίρι εσωτερικά κατά μήκος του φύλλου (όπως θα κάνατε και με το φιλέτο ενός ψαριού).

5. Έπειτα γυρίστε το φύλλο ανάποδα, ώστε να ακουμπάει το gel πάνω σε μια καθαρή επιφάνεια (πιάτο, επιφάνεια κοπής κτλ.) και αφαιρέστε και τη σάρκα από κάτω. Προσπαθήστε να μη χαραμίσετε πολύ gel με το κόψιμο.

6. Με ένα κουτάλι ξύστε απαλά όσο gel έμεινε πάνω στη σάρκα που αφαιρέσατε με το μαχαίρι. Προσέξτε να μη ξύσετε και τμήματα από το εσωτερικό φλοιό του φύλλου. Δεν τα θέλουμε επειδή περιέχουν αλοΐνη.

7. Συγκεντρώστε το gel της αλόης σε ένα καθαρό (και αποστειρωμένο κατά προτίμηση) δοχείο. Είναι έτοιμο για να το χρησιμοποιήσετε όπως επιθυμείτε.

Εσωτερική λήψη
Σε περίπτωση που θέλετε να βγάλετε το gel της αλόης για εσωτερική κατανάλωση, συμβουλευτείτε πρώτα κάποιον ειδικό, ιατρό ή θεραπευτή. Μόλις πάρετε το ΟΚ, κάντε τη παραπάνω διαδικασία προσεκτικά, ώστε να έχετε στα χέρια σας μόνο το καθαρό gel και ξεπλύνετε το "φιλέτο" της αλόης μέ ξυδόνερο ώστε να αφαιρέσετε τα υπολείμματα του εσωτερικού φλοιού. Δείτε στη παρακάτω φωτογραφία ποιός είναι ο εσωτερικός φλοιός. Θέλουμε το gel και τη βλέννη, δε θέλουμε τον εσωτερικό και εξωτερικό φλοιό.



Φάτε ή πιείτε τη ποσότητα που σας πρότεινε ο γιατρός ή ο θεραπευτής σας. Φυλάξτε το gel που απέμεινε μετά τη χρήση μέσα στο ψυγείο.

Σημειώσεις

• Οι πληροφορίες είναι ενημερωτικού περιεχομένου και δεν υποκαθιστούν ιατρικές οδηγίες. Συμβουλευτείτε τον ιατρό σας πριν καταναλώσετε εσωτερικά οποιοδήποτε σκεύασμα αλόης.
• Το "φιλετάρισμα" της αλόης για εσωτερική κατανάλωση γενικά δε προτείνεται σε αρχάριους στο χειρισμό της. Για εξωτερική χρήση δεν υπάρχει κάποιος κίνδυνος ή περιορισμός.
• Αν κάνετε τη διαδικασία με σωστό και καθαρό τρόπο, το gel που θα βγάλετε μπορεί να διατηρηθεί στο ψυγείο μέχρι και για 6 μήνες.
• Μια καλή ιδέα για να διατηρήσετε το gel αλόης είναι να βάλετε το χυμό μέσα σε παγοθήκες και να το καταψύξετε. Έτσι θα χρησιμοποιείτε κάθε φορά μόνο τη μικρή ποσότητα που χρειάζεστε και επιπλέον θα διατηρηθεί για περισσότερο καιρό, ίσως και παραπάνω από 1 χρόνο.

Παρακάτω θα προσπαθήσω να απαντήσω συνοπτικά σε μερικά βασικά ερωτήματα που μπορεί να δημιουργηθούν σε κάποιον, που σκοπεύει να ασχοληθεί με τη τυροκομία για πρώτη φορά.

Είναι δύσκολη η παρασκευή σπιτικού τυριού; 

Η οικιακή τυροκομία, σαν χόμπι, δεν είναι κάτι δύσκολο να το μάθει κανείς. Αν ξεκινήσετε με αργά βήματα και παρασκευάζετε μικρές παρτίδες κάθε φορά, θα μάθετε τα μικρά μυστικά και τα κόλπα πιο εύκολα. Είναι αναγκαίο να διαβάζετε και να κατανοείτε τις οδηγίες μιας συνταγής, πριν προχωρήσετε στην εκτέλεση της. Η τυροκομία είναι μια ενασχόληση όπου η εμπειρία κάνει τη διαφορά και αυτή δεν αποκτιέται αν δεν αποφασίσετε σηκώσετε τα μανίκια. 

Πόσο κοστίζει το ξεκίνημα;

Πρακτικά ελάχιστα χρήματα. Οι περισσότερες κουζίνες διαθέτουν τα απαραίτητα για να ξεκινήσουμε να τυροκομούμε. Ίσως χρειαστεί να εξοπλιστείτε με ένα καλό βιβλίο οικιακής τυροκομίας ή έστω να βρείτε μια καλή και αξιόπιστη πηγή στο internet, που θα σας παρέχει σωστές συνταγές, σε περίπτωση που δεν έχετε τη γιαγιά στο χωριό να σας τα δείξει από πρώτο χέρι. Αναλυτικές πληροφορίες για τον αναγκαίο εξοπλισμό θα βρείτε εδώ, ενώ βασικές πληροφορίες για τις πρώτες ύλες που θα χρησιμοποιήσετε θα βρείτε εδώ.

Μπορώ να παρακολουθήσω κάποιο σεμινάριο;
Αυτό θα ήταν το ιδανικό σενάριο. Υπάρχουν συγκεκριμένοι φορείς ανά την Ελλάδα που διοργανώνουν και παρέχουν σεμινάρια ποικίλου ενδιαφέροντος, συμπεριλαμβανομένου και της οικιακής τυροκομίας. Μια καλή πηγή αναζήτησης σεμιναρίων είναι το semifind.gr. Ισως κάτι να υπάρχει ή να αναμένεται κοντά στη περιοχή που κατοικείτε.

Πόσο χρόνο παίρνει η διαδικασία;
Ανάλογα πάντα με τη συνταγή, οι βασικές διαδικασίες παίρνουν 3-6 ώρες. Ο χρόνος αυτός είναι μοιρασμένος ανάμεσα στη θέρμανση του γάλακτος και την αναμονή για να δράσουν τα βακτήρια και η πυτιά. Μοιάζει πολύ με το μαγείρεμα, αλλά μόλις το μίγμα μπει στο καλούπι, όλα εξαρτώνται από το χρόνο ωρίμανσης.

Που αποθηκεύω το τυρί κατά το διάστημα της ωρίμανσης;
Για τα περισσότερα τυριά το ψυγείο είναι ο φυσικός χώρος στον οποίο αφήνονται να ωριμάσουν. Μετά από μερικές παρτίδες και εφ'όσον είστε έτοιμοι να δοκιμάσετε νέες συνταγές ή, γιατί όχι, να το κάνετε και μικρή επιχείρηση ίσως χρειαστεί να επενδύσετε σε ένα επιπλέον ψυγείο με θερμοστάτη, ώστε να ελέγχετε τις συνθήκες υγρασίας-θερμοκρασίας κατά τη περίοδο της ωρίμανσης.

Πότε είναι ασφαλές να φάω το τυρί που έφτιαξα;
Αυτό εξαρτάται από το είδος του τυριού που φτιάξατε και από το γάλα που μεταχειριστήκατε. Παραδείγματος χάριν το τυρί από κατσικίσιο γάλα, η mozzarella και η ricotta μπορούν να φαγωθούν ακόμα και την επόμενη ημέρα. Άλλα τυριά απαιτούν χρόνο ωρίμανσης για να είναι έτοιμα τόσο από άποψη γεύσης αλλά και ασφάλειας. Ο χρόνος αυτός μπορεί να ποικίλει από 30-50 ημέρες μέχρι και μερικούς μήνες.

Για πόσο καιρό θα διατηρηθεί το τυρί που έφτιαξα;
Τα σκληρά τυριά έχουν διάρκεια ζωής μέχρι και ένα χρόνο. Τα φρέσκα τυριά  θα ζήσουν, αν βέβαια αντισταθείτε στο πειρασμό να τα φάτε, για 1-2 εβδομάδες μέσα στο ψυγείο σας.

Πριν επιχειρήσουμε να φτιάξουμε σπιτικό τυρί, πρέπει να μάθουμε μερικά πράγματα για τις πρώτες ύλες που θα χρησιμοποιήσουμε. Οι βασικές πρώτες ύλες είναι αναμφισβήτητα το γάλα, οι γαλακτικές καλλιέργειες και η μαγιά ή τυροπυτιά.

Ακολουθούν και άλλα επιμέρους συστατικά όπως το αλάτι και το ασβέστιο, που είναι όμως εξίσου σημαντικά για την επιτυχία του project: σπιτικό τυρί.

Γάλα

Υπάρχουν πολλά είδη γάλακτος που μπορείτε να χρησιμοποιήσετε για να φτιάξετε σπιτικό τυρί ή γιαούρτι. Αγελαδινό, κατσικίσιο, πρόβειο, βουβαλίσιο, φοράδας, μίγμα από διάφορα γάλατα, πλήρες, light, αποβουτυρωμένο, γάλα σε σκόνη, παστεριωμένο, υψηλής παστερίωσης και μη παστεριωμένο απευθείας από το ζώο. Όλα θα σας δώσουν τυρί, με μεγάλη όμως διαφοροποίηση στη διαδικασία παρασκευής και στη τελική γεύση. Αυτή η τελευταία εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό και από τη περιεκτικότητα σε λιπαρά. Αυτό κρατήστε το στη μνήμη σας, πριν φτιάξετε τυρί. Θυμάστε τη γεύση του ανθότυρου; Μάλλον όχι γιατί είναι ανύπαρκτη, επειδή περιέχει ελάχιστα λιπαρά...
Το γάλα αποτελείται από πρωτεΐνες, λίπη, νερό και ιχνοστοιχεία. Όταν προστίθεται η μαγιά ή πυτιά ή κάποια οξέα, όπως το κιτρικό οξύ, το γάλα αρχίζει να πήζει και σχηματίζει από τη μία πήγματα, αυτό δηλαδή που ονομάζουμε τυρόπηγμα (curd), και ένα λευκοκίτρινο υγρό, που το ονομάζουμε τυρόγαλα ή ορό γάλακτος (whey). Αυτή η διαδικασία συμβαίνει γιατί η πρωτεΐνη του γάλακτος, που λέγεται καζεΐνη, αρχίζει να πήζει όταν η οξύτητα του γάλακτος ανεβαίνει δημιουργώντας "σφαιρίδια", μέσα στα οποία περιέχονται λίπη και σάκχαρα και τα οποία, αν πιεστούν ώστε να βγει ο ορός του γάλακτος, σχηματίζουν το τυρί.

Το αγελαδινό γάλα περιέχει μεγαλύτερη ποσότητα καζεΐνης, από ότι το γάλα των υπολοίπων ζώων, σχηματίζει πιο πυκνό τυρόπηγμα και είναι πιο εύκολο να το χειριστούν αρχάριοι. Αντίθετα το κατσικίσιο περιέχει μικρότερη ποσότητα πρωτεΐνης και είναι λίγο πιο δύσκολο στη παρασκευή τυριού.

Τυρί από παστεριωμένο γάλα: Αν χρησιμοποιήσετε παστεριωμένο γάλα από το εμπόριο, ίσως χρειαστεί να το εμπλουτίσετε με επιπλέον χλωριούχο ασβέστιο, γιατί η θέρμανση καθιστά το ασβέστιο μη χρησιμοποιήσιμο για τον οργανισμό και επιπλέον τα γάλα αυτό δε κάνει τόσο σταθερό τυρόπηγμα.

Τυρί από γάλα σκόνη: Δε συνιστώ σε καμία περίπτωση να φτιάξετε τυρί από γάλα σε σκόνη, γιατί απλά το αποτέλεσμα δεν είναι καλό. Ακόμα και η φυσική δομή της πρωτεΐνης έχει τροποποιηθεί σε αυτό το τύπο γάλακτος. Η τυροκόμηση με γάλα σκόνη είναι άδικος κόπος, για μένα πάντα. Αφήστε τη για τις μεγάλες γαλακτοβιομηχανίες...

Τυρί από γάλα υψηλής παστερίωσης: Και σε αυτή τη περίπτωση το τυρί που θα παραχθεί δεν θα είναι και τόσο εύγευστο. Είναι σχεδόν άχρηστη πρώτη ύλη για τη τυροκομία (και γενικά) κατά τη ταπεινή μου άποψη. Μπορείτε όμως να φτιάξετε γιαούρτι με αυτό το γάλα.

Τυρί από φρέσκο, μη παστεριωμένο γάλα: Το όνειρο κάθε ερασιτέχνη τυροκόμου είναι να μπορεί να έχει πρόσβαση σε κάποιο κτηνοτρόφο, ο οποίος θα τον προμηθεύει με φρέσκο γαλατάκι, απευθείας από το κοπάδι του. Η μόνη προϋπόθεση είναι τα ζώα να είναι υγιή, χωρίς να τους χορηγούνται αντιβιοτικά και οι συνθήκες συλλογής του γάλακτος να είναι καθαρές.

Το φρέσκο, μη παστεριωμένο γάλα θα σας δώσει το πιο εύγευστο τυρί. Πρέπει απαραίτητα όμως να ωριμάσει για 2-4 μήνες πριν το καταναλώσετε, ώστε να μη διατρέξετε κάποιο κίνδυνο υγείας από τυχόν παρουσία παθογόνων μικροοργανισμών.

Βακτήρια (starters)

Οι γαλακτικές καλλιέργειες (starters) είναι μίγματα βακτηρίων τα οποία δίνουν στο τυρί τη χαρακτηριστική γεύση και οσμή. Προστίθενται σε θερμό γάλα, σε μια συγκεκριμένη θερμοκρασία και για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, ώστε το pH του να γίνει όξινο και με τη μετέπειτα προσθήκη της πυτιάς να γίνει η ζύμωση για να παραχθεί το τυρί ή το γιαούρτι. Επίσης οι βακτηριακές καλλιέργειες βοηθούν στην ωρίμανση του τυριού.
Τα βακτήρια αυτά είναι συνήθως γαλακτικές καλλιέργειες και καλλιέργειες γιαούρτης. Υπάρχουν δύο κατηγορίες βακτηρίων: Μεσόφιλα και θερμόφιλα. Τα μεσόφιλα επιβιώνουν σε θερμοκρασίες μέχρι 40°C. Χρησιμοποιούνται κυρίως για παρασκευή μαλακών τυριών, όπως camembert και brie αλλά και για γιαούρτι. Τα θερμόφιλα επιβιώνουν σε θερμοκρασίες μέχρι 50°C και χρησιμοποιούνται για πιο σκληρά ή "μαστιχωτά" τυριά, όπως το χαλούμι.

Μαγιά ή τυροπυτιά (rennet)

Η πυτιά προέρχεται από το γαστρικό υγρό του στομαχιού των νεαρών ζώων (μοσχαριών, αιγοπροβάτων, χοιριδίων κτλ.) και ανακαλύφθηκε τυχαία. Το όνομα της το οφείλει στο "πύαρ", δηλαδή το πρωτόγαλα με το οποίο τρέφονται τα νεαρά ζώα από τα οποία προέρχεται η πυτιά. Η αυθεντική πυτιά είναι ζωικό προϊόν, όμως τα τελευταία χρόνια κυκλοφορεί και πυτιά φυτικής προέλευσης.

Για να πήξει η πυτιά το τυρί πρέπει το περιβάλλον (δηλαδή το γάλα) να είναι όξινο, ώστε να ενεργοποιηθεί το ένζυμο ρεννίνη, στο οποίο οφείλεται η πηκτική της δύναμη. Το ένζυμο αυτό μετατρέπει τη καζεΐνη από διαλυτή σε αδιάλυτη ουσία, κάνοντας το γάλα να στερεοποιείται, να πήζει. Η διαδικασία πήξης πρέπει να γίνει ανενόχλητα, δηλαδή για όση ώρα πήζει απαγορεύεται να το πειράξουμε ή να το ανακατέψουμε. Χωρίς πυτιά τυρί δε γίνεται, τουλάχιστον επίσημα. Υπάρχουν και μέθοδοι παρασκευής τυριού με οξέα, όπως λεμόνι και ξύδι, αλλά δε θα τους αναλύσω εδώ.
Oι κυριότεροι παράγοντες που επηρεάζουν τη δύναµη της πυτιάς, εκτός από την ποσότητα που θα χρησιµοποιηθεί, είναι:

1. H θερµοκρασία του γάλακτος
2. H οξύτητα του γάλακτος
3. H χηµική σύσταση του γάλακτος (λίπος, πρωτεΐνη)
4. Η περιεκτικότητα του γάλακτος σε άλατα (κυρίως ασβεστίου)

Τη πυτιά θα τη βρείτε σε καταστήματα που πωλούν είδη τυροκομίας σε υγρή μορφή, σε ταμπλέτες ή σε μορφή σκόνης. Αν δυσκολεύεστε να βρείτε κάποιο τέτοιο κατάστημα στη περιοχή σας, μπορείτε να τη προμηθευτείτε από το εξωτερικό μέσω κάποιου e-shop, από e-bay ή το amazon (στα αγγλικά λέγεται rennet). Τη πουλάνε σίγουρα πιο φθηνά.


Αλάτι

Είναι ένα πολύ σημαντικό στοιχείο στη τυροκομία. Το αλάτι συντηρεί το τυρί, βοηθά τον ορό γάλακτος (τυρόγαλα) να στραγγίσει από το τυρόπηγμα και προσθέτει γεύση. H ποσότητα που συνήθως χρησιµοποιείται κυµαίνεται από 2-4% του βάρους του τυροπήγµατος. Πάντα πρέπει να χρησιμοποιείται καθαρό και καλής ποιότητας αλάτι τυροκομίας.





Χλωριούχο ασβέστιο

Χρειάζεται για να βοηθήσει το γάλα, κυρίως το παστεριωμένο και το κατσικίσιο, να κάνει καλό τυρόπηγμα. Η ποσότητα ασβεστίου που πρέπει να προσθέσετε είναι 0,02% και αντιστοιχεί περίπου σε 3 gr ανά 20 kg γάλα (περίπου ¾ από το κουταλάκι του γλυκού). Το διαλύουμε σε ¼ της κούπας νερό και το προσθέτουμε στο μίγμα, ανακατεύοντας πολύ καλά. Το ασβέστιο αυτό θα το βρείτε σε καταστήματα που πωλούν είδη τυροκομίας.

Σημειώσεις

Περίπου 4 - 4½ kg γάλα θα σας δώσουν ½ kg τυρί, ίσως και λίγο παραπάνω.
Περισσότερα προσεχώς...

Το ήπαρ είναι το όργανο του σώματος που είναι υπεύθυνο για τις πολυάριθμες μεταβολικές δραστηριότητες του οργανισμού. Είναι ένα από τα ζωτικότερης σημασίας όργανα του ανθρώπινου οργανισμού.

Χρειαζόμαστε καθημερινά πληθώρα θρεπτικών στοιχείων για να το διατηρήσουμε υγιές και σε καλή κατάσταση, ώστε να μη μας "αφήσει" πριν την ώρα του.

Τι δεν πρέπει;

Αν θέλετε να επικεντρωθείτε σε μια διατροφή που προάγει την υγεία του ήπατος, πρέπει να διαγράψετε τα μη-οργανικής προέλευσης τρόφιμα από τη διατροφή σας, ούτως ώστε να ελαχιστοποιήσετε τη πιθανότητα πρόσληψης τοξικών γεωργικών εντομοκτόνων και λιπασμάτων. Σε αυτή τη λογική κινείται και η ιδέα της μείωσης της κατανάλωσης του αλκοόλ. Αυτή η αλλαγή στη στάση σας θα δώσει ανάσα πνοής στο συκωτάκι σας και, κατ'επέκταση, σε όλο τον οργανισμό σας αφού το ήπαρ αναγκάζεται να αναβάλλει τις υπόλοιπες μεταβολικές λειτουργίες όταν πρέπει να ασχοληθεί με το μεταβολισμό του αλκοόλ.

Τα τηγανητά και οι τροφές με υψηλή περιεκτικότητα σε "κακά", υδρογονωμένα λιπαρά επίσης συμπεριφέρονται άσχημα στο ήπαρ σας. Υπάρχει ένα όριο μέχρι το οποίο μπορεί το ήπαρ να μεταβολίσει αυτά τα λίπη, χωρίς να αναστείλει τις υπόλοιπες λειτουργίες του. Με απλά λόγια, αν καταναλώνετε συχνά τροφές με λιπαρά, δεν επιβαρρύνετε μόνο το βάρος σας αλλά και το ήπαρ. Το κορεσμένο λίπος αντίθετα προστατεύει το ήπαρ σας. Διαβάστε περισσότερα εδώ.

Τι πρέπει;

Υπάρχουν τροφές που βοηθούν το ήπαρ να αποτοξινώνεται από τα χημικά που το βομβαρδίζουν καθημερινά. Σε γενικές γραμμές, αν κάναμε μια λίστα με τρόφιμα που πρέπει να καταναλώνουμε για να έχουμε ένα υγιές συκώτι, τα φρούτα και τα λαχανικά θα ήταν στη κορυφή, μιας και περιέχουν πολλά αντιοξειδωτικά συστατικά που συμμετέχουν στην αποτοξίνωση του ήπατος. Τα μήλα, ο μαϊντανός, τα παντζάρια, το γαιδουράγκαθο, τα πικρά χόρτα, το ταραξάκο και η αγκινάρα, πρέπει να είναι ψηλά στις προτιμήσεις σας.

Έπονται οι τροφές που περιέχουν θείο. Οι χημικές ενώσεις θείου είναι αυτές που βοηθούν το ήπαρ να μεταβολίζει τα φάρμακα, τα εντομοκτόνα και άλλες περιβαλλοντικές τοξίνες. Οι τροφές που ανήκουν σε αυτή τη κατηγορία είναι το κρεμμύδι, το σκόρδο, το μπρόκολο, το λάχανο, το κουνουπίδι, τα λαχανάκια βρυξελλών, το σέσκουλο και ο κρόκος του αυγού. Το τελευταίο πρέπει να καταναλώνεται με φειδώ, 2-4 κρόκοι την εβδομάδα είναι ανεκτή ποσότητα για ένα υγιές άτομο, εκτός αν υπάρχει η αντένδειξη της υπερχοληστεριναιμίας. Περισσότερες πληροφορίες για το θείο εδώ.

Για να υποστηρίξετε την ανοσοποιητική λειτουργία του ήπατος οφείλετε να καταναλώνετε και μερικά μπαχαρικά. Κορυφαία θεωρούνται η κανέλα, ο κουρκουμάς, το astragalus και η γλυκόριζα.

Γενικές συμβουλές

Σύμφωνα με τον Αμερικανικό Ηπατολογικό Οργανισμό (American Liver Foundation) υπάρχουν μερικοί επιπλέον τρόποι για να διατηρήσετε το ήπαρ σε καλή κατάσταση για όλη τη ζωή σας.

Πρέπει να διατρέφεστε με ευρεία γκάμα τροφών από όλες τις διατροφικές ομάδες, σε σωστές αναλογίες. Μειώστε τα τηγανητά και τα κακά λιπαρά, τα καπνιστά, παστά και επεξεργασμένα τρόφιμα. Μειώστε το υπερβολικό αλάτι ή τουλάχιστον δοκιμάστε το φαγητό σας πριν προσθέσετε extra αλάτι. Δοκιμάστε άλλους τρόπους να δώσετε ένταση στο φαγητό σας όπως λεμόνι, ξύδι, πιπέρι, μουστάρδα ή άλλα μυρωδικά της αρεσκείας σας. Αυξήστε τη πρόσληψη τροφών πλούσιες σε φυτικές ίνες όπως φρούτα, λαχανικά, αρτοπαρασκευές με ολικής άλεσης αλεύρι, αναποφλοίωτο ρύζι και ολικής άλεσης δημητριακά. Τα γλυκά, τα snack και τα αναψυκτικά είναι θερμιδογόνα λόγω της υψηλής περιεκτικότητας σε γλυκαντικές και κακής ποιότητας λιπαρές ύλες που επιβαρρύνουν το ήπαρ. Μπορείτε να ζήσετε και χωρίς αυτά.

Διατηρήστε το βάρος σας σταθερό, όσο γίνεται, για περισσότερο χρονικό διάστημα. Ακόμα και οι λίθοι της χοληδόχου κύστης μπορεί να προληφθούν αν κάνετε αυτές τις ευεργετικές αλλαγές στη διατροφή σας.

Ο εξοπλισμός που θα χρειαστείτε για να παρασκευάσετε σπιτικά γαλακτοκομικά, λίγο ή πολύ, υπάρχει ήδη στο σπίτι σας. Ίσως όμως χρειαστεί να αγοράσετε μερικά επιπλέον υλικά.

Με λίγη προσωπική έρευνα θα βρείτε εξεδικευμένα καταστήματα όπου μπορείτε να αγοράσετε τον εξοπλισμό που θα χρειαστείτε, πριν τη πρώτη σας απόπειρα.

Βαριά κατσαρόλα με καπάκι

Χρειάζεστε μια μεγάλη ανοξείδωτη κατσαρόλα με βαρύ πάτο. Οι αλουμινένιες δεν είναι κατάλληλες, γιατί η οξύτητα του γάλακτος μπορεί να τις τρυπήσει. Ο βαρύς πάτος διαχέει ομοιόμορφα τη θερμοκρασία και αποτρέπει το γάλα να καεί, γεγονός που αν συμβεί θα κάνει το τυρί σας να μυρίζει άσχημα.

Μεζούρες και δοσομετρητές

Λίγο ή πολύ όλοι έχουμε στο σπίτι μας δοσομετρικές μεζούρες. Θα τις χρειαστείτε για να μετρήσετε με ακρίβεια τα επιμέρους συστατικά.

Θερμόμετρο

Οι θερμοκρασίες παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο στη τυροκομία, γιατί μεταχειριζόμαστε βακτήρια και μύκητες που δε πρέπει να σκοτώσουμε σε καμία περίπτωση. Θα χρειαστείτε ένα θερμόμετρο εργαστηρίου, περίπου σαν αυτά που χρησιμοποιούμε όταν φτιάχνουμε σαπούνι, με ενδείξεις τουλάχιστον από 0-100°C.

Αναδευτήρι και κουτάλα

Για προφανείς λόγους ανάδευσης και μεταφοράς του μίγματος.

Τυρόπανο ή τσαντήλα

Το βασικό εξάρτημα του τυροποιού. Η βασική του χρήση είναι να συγκρατεί το τυρόπηγμα, όταν θέλουμε να το στραγγίσουμε.

Πρέσσα τυριού

Απαιτείται στη περίπτωση που θέλουμε να φτιάξουμε σκληρό τυρί. Μπορείτε και να αυτοσχεδιάσετε, γιατί οι πρέσσες τυριού είναι κομματάκι ακριβά μηχανήματα.

Καλούπια

Υπάρχουν σε διάφορα σχήματα και υλικά, ξύλινα, πλαστικά, bamboo και ανοξείδωτα. Είναι συνήθως διάτρητα, ώστε να στραγγίζει το τυρί.

Κερί τυροκομίας

Αν σκοπεύετε να φτιάξετε τυρί μακράς ωρίμανσης θα χρειαστεί να το κερώσετε, ώστε να αποφύγετε την αφυδάτωση του και τη δημιουργία μούχλας κατά τη περίοδο που θα ωριμάζει. Το κερί τυροκομίας είναι κερί παραφίνης που γίνεται ειδικά για το επίστρωμα των τυριών. Υπάρχει διαθέσιμο στο εμπόριο σε διάφορα χρώματα.

Τώρα που έρχεται η άνοιξη και θα τρέχετε με τις εποχικές αλλεργίες, τις αλλεργικές και χρόνιες ρινίτιδες, να ξέρετε οτί δεν είστε μόνοι. Εκατομμύρια άλλοι άνθρωποι ανά το πλανήτη υποφέρουν από αλλεργίες που συνοδεύουν τον ετήσιο οργασμό της φύσης και αναζητούν ολοένα και περισσότερο λύσεις στο φαρμακείο της φύσης και τα γιατροσόφια.

Οι συνήθεις ύποπτοι είναι η γύρη, η σκόνη και οι μύκητες που βρίσκονται αυτή την εποχή σε αφθονία στο έδαφος και την ατμόσφαιρα. Προκαλούν στους επιρρεπείς οργανισμούς πολλαπλά συμπτώματα που περιλαμβάνουν ερυθρότητα και κνησμό σε οφθαλμούς και δέρμα, εξανθήματα, βλεννώδεις εκκρίσεις, καταρροή και ενοχλητικό επαναλαμβανόμενο πταρμό. Μήπως κάπου εκεί ανάμεσα αναγνωρίζετε και τον εαυτό σας;
Αυτοί που υποφέρουν από εποχικές αλλεργίες πολύ συχνά βρίσκουν δύσκολο εώς αδύνατο να ασχοληθούν με απλές εαρινές δραστηριότητες, όπως την ενασχόληση με το κήπο ή τη πεζοπορία στο ύπαιθρο. Πολλές φορές οι καθημερινές δραστηριότητες όπως η δουλειά, το σχολείο ή απλά ένας νυκτερινός ύπνος, αποτελούν πραγματικό βάσανο. Η βιομηχανία αντιαλλεργικών και αντιισταμινικών φαρμάκων είναι μεγάλη μπίζνα με μεγάλη ποικιλία σκευασμάτων για κάθε είδους σύμπτωμα. Αν και η πλειονότητα αυτών των σκευασμάτων ανακουφίζουν άμεσα από τα συμπτώματα, δεν είναι όλα τα σκευάσματα κατάλληλα για όλους τους ανθρώπους. Οι παρενέργειες τους περιλαμβάνουν υπνηλία ή νευρικότητα, ενώ μπορεί να είναι ασύμβατα με τη φαρμακευτική αγωγή που πιθανόν να λαμβάνει κάποιος, όπως φάρμακα για την υπέρταση, το άσθμα, το γλαύκωμα, τις προστατικές ασθένειες και δε πρέπει σε καμία περίπτωση να συμβαδίζουν με αντικαταθλιπτική αγωγή. Στη καλύτερη των περιπτώσεων τα αντιισταμινικά φάρμακα, που σημειωτέον συνταγογραφούνται σωρηδόν, παράγουν παρενέργειες που καθιστούν αδύνατη τη χρήση τους σε τακτά διαστήματα ή σε καθημερινή βάση, ανάλογα πάντα με τις ανάγκες του ασθενούς.

Όλα τα παραπάνω δεδομένα οδηγούν σήμερα τους ανθρώπους να αναζητούν φυσικές και εναλλακτικές μεθόδους για να ανακουφιστούν από τα συμπτώματα των εποχικών αλλεργιών. Τα βοτανικά σκευάσματα και τα γιατροσόφια δίνουν και παίρνουν, μιας και παρουσιάζουν ελάχιστοποιημένες πιθανότητες παρενεργειών, σε σχέση με τα συμβατικά φάρμακα, και είναι πιο κατάλληλα για ευρύτερες ομάδες ανθρώπων. Είναι ένας πολύ καλός τρόπος να αποκτήσετε γνώση σχετικά με τις ιδιότητες των βοτάνων και το κυριότερο, να επανακαταλάβετε την αυτονομία σας.

Οι εποχικές αλλεργίες προκαλούν πληθώρα συμπτωμάτων. Τα βότανα που θα παρουσιαστούν παρακάτω θεραπεύουν στοχευμένα συγκεκριμένα συμπτώματα. Βρείτε αυτό που σας ταιριάζει και χρησιμοποιήστε το ανάλογα.

Ρινική αποσυμφόρηση

Σημείωση: Ο βλεννογόννος ιστός είναι είδος επιθηλιακού ιστού που επενδύει τα κοίλα όργανα και τις κοιλότητες του σώματος που επικοινωνούν με το περιβάλλον (πχ. ρινική κοιλότητα, στοματική κοιλότητα, στομάχι, γεννητικά όργανα κτλ.). Αποτελείται από δύο στιβάδες κυττάρων. Τα κύτταρα της εξωτερικής στιβάδας παράγουν και εκκρίνουν τη βλέννα. Η βλέννα είναι παχύρρευστη και κολλώδης ουσία που παράγεται από τα κύτταρα των βλεννογόνων και παγιδεύει τους περισσότερους μικροοργανισμούς που προσπαθούν να εισέλθουν στον οργανισμό μας.

Το μπούκωμα και ο πόνος της ρινικής κοιλότητας είναι το σήμα κατατεθέν των εποχικών αλλεργιών. Για την ακρίβεια αποτελεί το plan-B του οργανισμού για τη προστασία από τις αλλεργιογόνες ουσίες. Το ανοσοποιητικό σύστημα ενεργοποιεί τους αμυντικούς μηχανισμούς του έναντι στις ουσίες που προκαλούν αλλεργία, όπως η γύρη, τα σπόρια των μυκήτων και τα μόρια της σκόνης. Η μύτη μπουκώνει και τρέχει, ο βήχας είναι εξαντλητικός και το φτέρνισμα ασταμάτητο. Το σύστημα προσπαθεί να εκμηδενίσει την είσοδο των αλλεργιογόνων ουσιών στον οργανισμό, επενδύοντας τα με ένα παχύ στρώμα βλέννης, ενώ όσα μπήκαν προσπαθεί να τα αποβάλλει ερεθίζοντας το αντανακλαστικό του βήχα και του πταρμού. Αν και είναι ενοχλητικά, η καταρροή, το φτέρνισμα και ο παραγωγικός βήχας είναι δείγματα πως το ανοσοποιητικό είναι σε καλή κατάσταση και λειτουργεί. Η υπερβολική συγκέντρωση βλέννας στους κόλπους του προσώπου και τα ιγμόρεια όμως, προκαλεί έντονα πιεστικά συμπτώματα και άλγος πίσω από τα μάτια, στο μέτωπο και γενικά στο πρόσωπο.

Τα αποσυμφορητικά σε μορφή ρινικού spray είναι το κλασικό φάρμακο εκλογής. Το πιο κοινό δραστικό τους συστατικό είναι η οξυμεταζολίνη και η ψευδοεφεδρίνη.

Η πρώτη προκαλεί εξάρτηση. Ανακουφίζει άμεσα αλλά προσωρινά, με τη δράση της να μη ξεπερνά τις 2 - 3 ώρες, οπότε ο ασθενής υποχρεώνεται να ξαναχρησιμοποιήσει το σκεύασμα εντός λίγων ωρών. Η συνεχής χρήση του αποσυμφορητικού πέραν των 5 - 7 ημερών δημιουργεί εξάρτηση του ασθενούς από το φάρμακο με άμεσο επακόλουθο τη δημιουργία φαρμακευτικής ρινίτιδας. Σε απλά ελληνικά, η μύτη εξαρτάται από το αποσυμφορητικό για να παραμένει ανοικτή, δημιουργώντας έτσι ένα φαύλο κύκλο που μπορεί να οδηγήσει ακόμα και σε χειρουργική επέμβαση, με υπερήχους ή φωτοπηξία (laser) του βλεννογόνου της μύτης.

Η δεύτερη, που έχει γίνει μόδα τα τελευταία χρόνια και σε χάπια για το κρύωμα, δρα μεν άμεσα αλλά μπορεί να προκαλέσει έντονη διέγερση με κύρια συμπτώματα την αύξηση του καρδιακού ρυθμού, νευρικότητα και αϋπνία.

Ευτυχώς η φύση διαθέτει ένα μεγάλο οπλοστάσιο το οποίο πρέπει να εκμεταλλευόμαστε στο έπακρο, πριν καταλήξουμε στα φάρμακα. Την επόμενη φορά που θα νιώσετε βαρύ το κεφάλι και τη μύτη μπουκωμένη, δοκιμάστε τα εξής:

Χρένο (Horseradish): Έχει άριστες φαρμακευτικές ιδιότητες λόγω των ελαίων που περιέχει, αν και το γνωρίζουμε μόνο μέσα από συνταγές μαγειρικής. Το έντονο άρωμα και η οξεία γεύση της φρεσκοτριμμένης ρίζας του χρένου το καθιστούν χρήσιμο στο κρύωμα και στο μπούκωμα της μύτης. Προετοιμάστε ένα ζωμό από τη ρίζα του χρένου σε βραστό νερό και κάντε μερικές εισπνοές. Δείτε ένα πολύ ενδιαφέρον video του καναλιού ABC σχετικά με τις αντιαλλεργικές ιδιότητες του χρένου εδώ.

Μέντα (Mint): Τις ιδιότητες της μέντας τις αναλύσαμε διαξοδικά σε αυτό το άρθρο. Μεταχειριστείτε τη με τον ίδιο τρόπο με το χρένο για να αποσυμφορήσετε τη μύτη αλλά και τους πνεύμονες.

Εισπνοές

Οι εισπνοές των ατμών όπου έχουν εμβαπτιστεί βότανα είναι μια πολύ δημοφιλής μέθοδος αντιμετώπισης των συμπτωμάτων από το αναπνευστικό, που εκτείνεται από τη ρινική κοιλότητα μέχρι και τους πνεύμονες. Οι υδρατμοί μεταφέρουν θερμότητα και υγρασία στις ερεθισμένες μεμβράνες και τους βλεννογόνους, γεγονός που βοηθά στη διάλυση και την απόχρεμψη της βλέννας.

Για να κάνετε εισπνοές βάλτε σε μια κατσαρόλα νερό και το βότανο της επιλογής σας, βράστε το, τοποθετήστε μια πετσέτα πάνω από το κεφάλι σας, σκύψτε πάνω από τη κατσαρόλα (σε εύλογη απόσταση να μη κάνετε εγκαύματα από τους υδρατμούς) και κάντε βαθιές εισπνοές για μερικά λεπτά. Μπορείτε να επαναλάβετε τη διαδικασία 2 - 3 φορές την ημέρα.
Το ίδιο μπορείτε να κάνετε και στο μπάνιο σας. Τυλίξτε τα βότανα σε ένα λεπτό πανί ή τσαντήλα (τυρόπανο), βάλτε καυτό νερό στη μπανιέρα και βυθίστε μέσα τα βότανα, ώστε να φτιάξετε ένα "γιγαντιαίο τσάι". Οι υδρατμοί από το καυτό νερό που θα αναδύονται θα περιέχουν τις ουσίες από τα βότανα. Έπειτα προσθέστε κρύο νερό, μέχρι να γίνει το νερό της μπανιέρας ανεκτό για το δέρμα σας, και κάντε λουτρό. Κατάλληλα βότανα για τη παραπάνω χρήση είναι ο ευκάλυπτος, η μέντα, το θυμάρι, το χαμομήλι και οι πευκοβελόνες. 

Αντιβηχικά και αποχρεμπτικά

Τα σιρόπια είναι το πρώτο όπλο κατά του βήχα και της έντονης απόχρεμψης που δημιουργούν οι αλλεργίες. Η δουλειά των αποχρεμπτικών είναι να αραιώνουν τη πυκνότητα της βλέννης, ώστε να μπορεί να αποβληφθεί διαμέσου του βήχα. Αντί να χρησιμοποιείτε φάρμακα, δοκιμάστε αυτά που έχει να σας προσφέρει η φύση.

Γλυκάνισος (anise seeds) : Συνιστάται στη περίπτωση που έχουν συσσωρευθεί εκκρίσεις στο βρογχικό δένδρο. Για να ενθαρρύνετε το βήχα και την απόχρεμψη, προετοιμάστε έγχυμα από 1-2 κουταλάκια του γλυκού κοπανισμένους σπόρους γλυκάνισου σε 1 κούπα βραστό νερό και πιείτε το με λίγο μέλι. Μπορείτε επίσης να προσθέσετε στο κοινό σας τσάι 1 σταγόνα αιθέριο έλαιο γλυκάνισου.

Φλόμος ή μελισσαντρό (Verbascum ή Mullein): Έχει πολύ καλές αποχρεμπτικές ιδιότητες και ανακουφίζει από τη φλεγμονή των βλεννογόνων μεμβρανών. Είναι βότανο γνωστό από την αρχαιότητα. Τα φύλλα του προετοιμάζονται σαν αφέψημα (τσάι) σε αναλογία 1:1, δηλαδή ένα κουταλάκι του γλυκού βότανο σε μια κούπα βραστό νερό. Αφήστε το για 10 λεπτά σκεπασμένο να εκχυλιστεί, έπειτα σουρώστε το και πιείτε το.

Θυμάρι (Thyme) : Παρόμοιες με το φλόμο ιδιότητες, ανακουφίζει τον ερεθισμένο λαιμό, το βήχα και προάγει την απόχρεμψη. Φτιάξτε αφέψημα με 1 - 2 κουταλάκια του γλυκού ξερό θυμάρι σε 1 κούπα βραστό νερό και πιείτε το.

Κουφοξυλιά ή Ζαμπούκο (Εlderberry): Στη βοτανική χρησιμοποιούνται όλα τα μέρη αυτού του ξακουστού φυτού, φύλλα, φλοιός, καρπός, ρίζα και άνθη. Είναι κατάλληλο για κάθε φλεγμονή του ανωτέρου αναπνευστικού που συνοδεύεται από καταρροή, καθώς και για την ιγμορίτιδα. Παρασκευάζεται ως έγχυμα. Ρίχνουμε 2 κουταλάκια του γλυκού αποξηραμένα άνθη σε μια κούπα βραστό νερό, το σκεπάζουμε και το αφήνουμε 10 λεπτά. Το σουρώνουμε και το πίνουμε. Αν προσθέσετε και λίγη μέντα μέσα στο ρόφημα θα απαλλαγείτε από το μπούκωμα της μύτης και το "βαρύ κεφάλι".

Ανακούφιση από τον πονόλαιμο

Ο επίμονος βήχας που συνοδεύει τις εποχικές αλλεργίες προκαλεί ερεθισμό και πόνο στο λαιμό και βράγχο φωνής. Για να ανακουφιστείτε από το πονόλαιμο που σας ταλαιπωρεί έχετε στη διάθεση σας τα εξής: Πιπερόριζα, κανέλα, μέντα, θυμάρι, μελισσόχορτο, φλοιό βελανιδιάς και φασκόμηλο.
Το αφέψημα από πιπερόριζα (ginger) γίνεται αφού τρίψουμε τη φρέσκια ρίζα και βάλουμε 1 κουταλάκι του γλυκού σε μια κούπα βραστό νερό. Το αφήνουμε για μερικά λεπτά, το σουρώνουμε και το πίνουμε. Η μέντα παρέχει αναλγητικές ιδιότητες και ανακουφίζει από το πόνο του λαιμού, ενώ η κανέλα έχει άριστες αντιμικροβιακές ιδιότητες. Το θυμάρι έχει ήπιες αντισηπτικές ιδιότητες και χρησιμοποιείται και για γαργάρες. Επιπλέον και με το φασκόμηλο μπορείτε να κάνετε εκπλύσεις ή γαργάρες που θα σας ανακουφίσουν από τις επώδυνες και ερεθισμένες αμυγδαλές, τη στοματίτιδα και το πονόλαιμο. Η βελανιδιά είναι γνωστή για την στυπτική της δράση, ενώ το αφέψημα του φλοιού της είναι πολύ αποτελεσματικό για την αντιμετώπιση των αναπνευστικών λοιμώξεων. Κάντε εκπλύσεις στόματος με το αφέψημα της. Τέλος, για να μη μακρηγορώ, μπορείτε να κάνετε και συνδυασμούς βοτάνων στο αφέψημα σας.

Γενικές οδηγίες και σκέψεις

Αντίθετα με τα αντιισταμινικά φάρμακα που επιδρούν σε όλο το σώμα, τα βότανα δρουν σε στοχευμένα όργανα και σε συγκεκριμένα συμπτώματα. Αν και πολλές φορές δεν έχουν την ισχύ να ανακουφίσουν από τις πιο βαριές εκδηλώσεις, μπορούν να βοηθήσουν ώστε να μειώσετε τις δόσεις των φαρμάκων που απαιτούνται συνήθως. Ο φυσιολογικός ορός και το θαλασσινό νερό απελευθερώνουν και ενυδατώνουν την ερεθισμένη τη ρινική οδό. Για τα εξανθήματα δοκιμάστε να κάνετε λουτρό με σκευάσματα που περιέχουν νιφάδες και πρωτεΐνη βρώμης (ψάξτε για oatmeal στα συστατικά). Τέλος η ομοιοπαθητική προσέγγιση ίσως έχει να σας προσφέρει κάποια ανακούφιση.

Προφυλάξεις
Να μη ξεχνάτε οτί τα βότανα δεν είναι πάντα συμβατά με όλες τις φάσεις της ζωής μας, όπως τη βρεφική και παιδική ηλικία, την εγκυμοσύνη, τη γαλουχία ή και τη λήψη συγκεκριμένης φαρμακευτικής αγωγής. Πάντα να συμβουλεύεστε κάποιον ειδικό που θα σας κατατοπίσει ανάλογα, ώστε να προχωρήσετε στη χρήση των βοτάνων με ασφάλεια και αποτελεσματικότητα.

Tips για να μειώσετε την επίδραση των αλλεργιογόνων

Κρατήστε καθαρό το σπίτι σας. Ηλεκτρική σκούπα, συχνό ξεσκόνισμα και πλύσιμο των κλινοσκεπασμάτων.
Κάντε ένα ντους πριν τη νυκτερινή κατάκλιση. Έτσι θα αφαιρέσετε γύρη και σκόνη που μπορεί να έχουν επικαθίσει στα μαλλιά και το δέρμα σας.
Κάντε ρινικές εκπλύσεις με το "μαγικό λυχνάρι" (neti pot). Διαβάστε το σχετικό άρθρο από τα ΝΕΑ online.
Αποφύγετε τις περιττές υπαίθριες ενασχολήσεις σε ημέρες με έντονους ανέμους.
Τρώτε μέλι. Ο λόγος είναι για να ασκείτε σιγά-σιγά τον οργανισμό σας στη γύρη που περιέχει το μέλι σε μικρές ποσότητες, ώστε να ελαχιστοποιείτε προοδευτικά τη μελλοντική επίδραση της.

Credits: motherearthliving.com, wikipedia.org, galinos.gr, iatropedia.gr