Οι κυριότερες ημέρες της Μεγάλης Εβδομάδας αντιπροσωπεύουν κάθε μία από τις ημέρες που πέρασε ο Ιησούς στην Ιερουσαλήμ, κατά τον εορτασμό του εβραϊκού Πάσχα.

Δηλαδή από την ημέρα της εισόδου του στην πόλη των Ιεροσολύμων, ἐπὶ πώλου καθήμενος, μέχρι την Ανάσταση του. Είναι εβδομάδα εγκράτειας, νηστείας, προσευχής και κατάνυξης για όλους τους χριστιανούς.

Μεγάλη Δευτέρα
Η Μεγάλη Δευτέρα είναι αφιερωμένη στον Ιωσήφ, τον πιο αγαπητό υιό του Ιακώβ, τον οποίο πούλησαν τα αδέρφια του σε εμπόρους από την Αίγυπτο. Ο Ιωσήφ έχει μεγάλη σχέση με το Πάσχα γιατί αυτός έφερε τον λαό του Ισραήλ στην Αίγυπτο, οπού και έμειναν αιχμάλωτοι μέχρι την εποχή που ο Μωυσής, με την βοήθεια του Θεού, τους πήρε από την Αίγυπτο για να τους φέρει στη γη της επαγγελίας, τη Χαναάν.

Την ίδια ημέρα διαβάζεται στην εκκλησία και η παραβολή της καταραμένης συκιάς από το Ευαγγέλιο του Ματθαίου. Την Μεγάλη Δευτέρα ξεκινούν πολλοί την νηστεία της Μεγάλης Εβδομάδας μέχρι να κοινωνήσουν το Μεγάλο Σάββατο.


Μεγάλη Τρίτη

Τη Μεγάλη Τρίτη διαβάζεται η παραβολή των δέκα Παρθένων, οι οποίες όταν άκουσαν το "Ιδού ο Νυμφίος έρχεται" έτρεξαν να συναντήσουν τον Ιησού. Όμως οι πέντε από αυτές, οι μωρές, είχαν αποκοιμηθεί, αργοπόρησαν να βάλουν λάδι στα καντήλια τους και τελικά δεν μπόρεσαν να πάνε στο Γάμο. Το δίδαγμα αυτής της παραβολής είναι ότι οι άνθρωποι πρέπει να είναι πάντα έτοιμοι για την Βασιλεία των Ουρανών. Η παραβολή του πλούσιου άρχοντα και των τριών υπηρετών του, και ο τρόπος που διαχειρίστηκαν τα χρήματα που τους άφησε, διδάσκουν την αγαθοεργία που πρέπει να έχουν οι άνθρωποι. Το βράδυ της Μεγάλης Τρίτης ψάλλεται το τροπάριο της Κασσιανής.

Μεγάλη Τετάρτη
Τη Μεγάλη Τετάρτη διαβάζεται το Μύρωμα του Ιησού από την αμαρτωλή. Ο Χριστός μιλάει ήδη για τον επερχόμενο θάνατο του λέγοντας στους μαθητές του ότι η γυναίκα τον μύρωσε για να τον προετοιμάσει για την ταφή του.

Στη λειτουργία ψάλλεται το Άγιο Ευχέλαιο. Την ημέρα αυτή δεν τρώμε λάδι.

Μεγάλη Πέμπτη
Τη Μεγάλη Πέμπτη το Θείο Δράμα προχωρεί προς την αποκορύφωση του. Την ημέρα αυτή γίνεται ο Μυστικός Δείπνος όπου ο Ιησούς κοινωνεί τους μαθητές του δίνοντας τους από ένα κομμάτι ψωμί, που συμβολίζει το σώμα του, και κρασί, που συμβολίζει το αίμα του. Από αυτή την πρώτη κοινωνία των μαθητών ξεκινά το μυστήριο της Θείας Κοινωνίας.

Το ίδιο βράδυ ο Ιησούς αποκαλύπτει στους μαθητές του ότι ένας από αυτούς θα τον προδώσει. Ο Ιούδας φεύγει για να ετοιμάσει την προδοσία του και αργότερα ο Ιησούς συλλαμβάνεται στον κήπο της Γεσθημανής, όπου έχει πάει για να προσευχηθεί με τους υπόλοιπους μαθητές του. Το βράδυ ψάλλονται τα Δώδεκα Ευαγγέλια και στην εκκλησία περιφέρεται ο Εσταυρωμένος Χριστός. Αυτή την μέρα οι νοικοκυρές βάφουν τα αυγά, ψήνουν τα τσουρέκια και τα κουλουράκια, καθώς και το ζυμωτό ψωμί για το Πασχαλινό τραπέζι.

Μεγάλη Παρασκευή
Η Μεγάλη Παρασκευή συμβολίζει τα συμβάντα της δίκης του Ιησού από τον Πόντιο Πιλάτο, τη μαρτυρική πορεία Του προς τον Γολγοθά, τη Σταύρωση, το Θάνατο και τελικά την Ταφή Του.

Ο Επιτάφιος στολίζεται στην εκκλησία με ανοιξιάτικα λουλούδια. Μετά το τέλος της λειτουργίας κάθε ενορία διενεργεί περιφορά του επιταφίου στην περιφέρεια της.

Την ημέρα αυτή δεν τρώμε ούτε λάδι, ενώ το μεσημέρι πριν το φαγητό η παράδοση προστάζει να πίνουμε μια κουταλιά ξύδι, προς ανάμνησιν του περιστατικού με τον στρατιώτη που έδωσε στον διψασμένο Ιησού ξύδι αντί για νερό.

Μεγάλο Σάββατο
Το Μεγάλο Σάββατο είναι η γιορτή της Ανάστασης, ενώ σε πολλές εκκλησίες με τη πρωινή λειτουργία της πρώτης Ανάστασης πέφτουν και πυροτεχνήματα. Η μεγάλη λειτουργία της Ανάστασης και το αποκορύφωμα γίνεται τα μεσάνυχτα, ο κόσμος πηγαίνει στην εκκλησία αργά το βράδυ μεταφέροντας μαζί λαμπάδες και κεριά.

Τα μεσάνυχτα τα φώτα της εκκλησίας σβήνουν και ο ιερέας ψάλει το "Δεύτε Λάβετε Φώς". Το Άγιο Φώς κάθε χρόνο φτάνει με ειδική πτήση της Ολυμπιακής από τα Ιεροσόλυμα και μοιράζεται σε όλες τις εκκλησίες της Ελλάδας. Μετά ακολουθεί το Αναστάσιμο Ευαγγέλιο, συνήθως στο προαύλιο της εκκλησίας. Ο Ιερέας σηματοδοτεί την Ανάσταση του Χριστού ψάλλοντας το "Χριστός Ανέστη". Ο κόσμος τσουγκρίζει τα κόκκινα αυγά και αναφωνεί «Χριστός Ανέστη» και απαντώντας «Αληθώς Ανέστη», ενώ φωτοβολίδες και πυροτεχνήματα φωτίζουν τον ουρανό. Κατά την επιστροφή στο σπίτι πολλοί φτιάχνουν ένα σταυρό πάνω από την πόρτα με την αιθάλη του Αγίου Φωτός. Το τραπέζι είναι στρωμένο με την παραδοσιακή μαγειρίτσα, τα κόκκινα αυγά και άλλες πασχαλιάτικες λιχουδιές.

Κυριακή του Πάσχα
Η Κυριακή του Πάσχα είναι η πιο σημαντική γιορτή του έτους, καθώς είναι η μεγαλύτερη γιορτή των ορθοδόξων χριστιανών. Είναι η μεγάλη γιορτή της Λαμπρής, οπότε και γιορτάζεται η Ανάσταση του Θεανθρώπου. Από νωρίς το πρωί ο παραδοσιακός οβελίας ψήνεται στη σούβλα ενώ γύρω από το εορταστικό τραπέζι γλεντά η οικογένεια και οι φίλοι.

Αναδημοσίευση από spitosintages.gr

Το αρνίσιο και το κατσικίσιο κρέας ανήκουν στα λεγόμενα "κόκκινα κρέατα" με φοβερή θρεπτική αξία που απευθύνεται σε συνειδητοποιημένους, στα θέματα υγιεινής διατροφής, καταναλωτές. Το αρνί είναι το κατ'εξοχήν σύμβολο του Πάσχα και σουβλίζεται ή ψήνεται γεμιστό, ανάλογα με τη παράδοση της κάθε περιοχής.

Σε μια εποχή που το ωμό ψάρι στο soushi, ο σολωμός (ιχθυοτροφείου) Νορβηγίας, το φιλέτο Black Angus και γενικά οτιδήποτε είναι ξενόφερτο και trendy δείχνει να επικρατει στα μοδάτα τραπέζια, εμείς επιλέγουμε και διαιωνίζουμε παράδοση, όχι μόνο στις γιορτές αλλά και όλη την υπόλοιπη χρονιά.

Ιστορία
Το οικόσιτο πρόβατο ανήκει στο είδος Ovis aries και είναι το πιο παλαιό εξημερωμένο είδος ζώου, με τεράστια οικονομική σημασία σε παγκόσμιο επίπεδο. Από τους βιβλικούς ακόμα χρόνους το πρόβατο θεωρούνταν ευλογημένο ζώο και στην αρχαία Ελλάδα προσφερόταν συχνά θυσία προς τιμήν θεών και ηρώων. Στον Ιουδαϊσμό η σφαγή του ήταν μέρος της καθημερινής λατρευτικής τελετουργίας· έπρεπε να προσφερθεί ως "θυσία αίματος", ώστε να αποδοθεί λατρεία στο Θεό. Αναλώνονται δε αρκετά κεφάλαια της Παλαιάς Διαθήκης (Λευϊτικόν) με αναλυτικές πληροφορίες σχετικά με το τρόπο και το ακριβές τελετουργικό της θυσίας του ζώου σε κάθε περίσταση.

Το πρόβατο εξημερώθηκε στη Μέση Ανατολή και στη λεκάνη της Μεσογείου πάνω από 10.000 χρόνια πριν και έκτοτε εκτρέφεται συστηματικά για το κρέας, το μαλλί και το γάλα του. Από εκεί τα πρόβατα κατέκτησαν όλο σχεδόν τον κόσμο και εξαπλώθηκαν σε Αμερική, με τις ισπανικές κατακτήσεις, στην Άπω Ανατολή και την Ωκεανία. Η επιλεκτική εκτροφή των αιγοπροβάτων τις τελευταίες δεκαετίες μας έχει δώσει ράτσες με μειωμένα ποσοστά ολικού λίπους.

Διατροφική αξία
Το αρνίσιο κρέας είναι εξαιρετική πηγή πρωτεΐνης, υψηλής ποιότητας, και πλούσιο σε σίδηρο, ψευδάργυρο, σελήνιο, καθώς και βιταμίνες του συμπλέγματος Β όπως Β1, Β2, Β3 και Β12.
Τα 100 gr κρέατος αποδίδουν περίπου 220 kcal. Σύμφωνα με τις διεθνείς οδηγίες άπαχο κρέας θεωρείται αυτό που περιέχει λιγότερο από 10 gr λίπους, λιγότερο από 4,5 gr κορεσμένου λίπους και λιγότερο από 95 mg χοληστερίνης ανά 100 gr.

Η πρωτεΐνη που αρνίσιου κρέατος είναι διατροφικά πλήρης και περιέχει και τα 8 απαραίτητα αμινοξέα. Μια μερίδα κρέατος βάρους 100 gr παρέχει το 43% των ημερήσιων αναγκών ενός ενήλικα σε πρωτεΐνη. Η ίδια μερίδα παρέχει το 20% του απαραίτητου σιδήρου, σε μορφή που απορροφάται πολύ εύκολα από τον οργανισμό, και το 45% του ψευδαργύρου που χρειάζεται ο οργανισμός για την ανάπτυξη, την επούλωση και τη καλή λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος. Το αρνίσιο κρέας παρέχει περισσότερο από το 100% της απαραίτητης βιταμίνης Β12, που σημειωτέον ανευρίσκεται μόνο σε τροφές ζωικής προέλευσης, και είναι αναγκαία για τη καλή λειτουργία του εγκεφάλου και του νευρικού συστήματος γενικότερα. Επιπλέον μας παρέχει με απαραίτητα ιχνοστοιχεία όπως σελήνιο, χαλκό και μαγγάνιο. Είναι πιο εύπεπτο από τα άλλα είδη κρέατος και χορηγείται πρώιμα στα βρέφη.
Το λίπος του αρνίσιου κρέατος είναι ορατό και όχι κρυμμένο μέσα στο μυικό ιστό, όπως συμβαίνει με το μοσχαρίσιο ή το χοιρινό κρέας. Περισσότερο από το 50% του λίπους είναι ακόρεστο και μόνο το 36% είναι κορεσμένο. Από αυτό το ποσοστό κορεσμένου λίπους το μεγαλύτερο μέρος είναι μονοκορεσμένα λιπαρά, όπως αυτά στο ελαιόλαδο, τα οποία συναντούμε συχνά στη μεσογειακή διατροφή.
Το λίπος των αιγοπροβάτων είναι πλούσιο σε Ωμέγα-3 λιπαρά οξέα. Για την ακρίβεια περιέχει 120 mg Ωμέγα-3 λιπαρά ανά 100 gr κρέατος. Η περιεκτικότητα του κρέατος σε Ωμέγα λιπαρά εξαρτάται από τη διατροφή του ζώου. Τέλος το αρνίσιο κρέας είναι μια από τις καλύτερες πηγές συζευγμένου λινολεϊκού οξέος (CLA).

Αρνί - Ζυγούρι - Προβατίνα
Αρνί θεωρείται το ζώο που έχει ηλικία από 4 μήνες μέχρι 1 έτος και έχει τρυφερό κρέας. Αρνάκι γάλακτος είναι το μικρότερο των 4 μηνών, με βάρος που δε ξεπερνά τα 10-12 κιλά και έχει το πιο τρυφερό κρέας από όλα. Το μεγαλύτερο ζώο πέραν του ενός έτους, το οποίο δεν έχει τεκνοποιήσει, ονομάζεται ζυγούρι και το κρέας έχει πιο έντονη γεύση και μυρωδιά. Η προβατίνα (ή το κριάρι) είναι το μεγαλύτερο από ενός έτους ζώο, το οποίο όμως έχει τεκνοποιήσει, με βάρος μεγαλύτερο από 20 kg. Το τελευταίο προτιμάται περισσότερο σε βραστά ή ζωμούς γιατί το κρέας του είναι λιγότερο τρυφερό από ότι στα νεαρότερα ζώα και χρειάζεται περισσότερο χρόνο μαγειρέματος για να μαλακώσει.

Μύθοι περί αρνίσιου (ή κατσικίσιου) κρέατος 

Το αρνί (ή το κατσίκι) είναι ακριβό κρέας.

Το μοσχάρι είναι ακόμη πιο ακριβό, με το χοιρινό να είναι λίγο πιο φθηνό από το αρνίσιο (ή το κατσικίσιο) ή πολλές φορές να έχει την ίδια τιμή. Το δε συσκευασμένο κοτόπουλο γνωστής φίρμας (φιλέτο στήθος 700 gr) είναι απλησίαστο και ξεπερνάει ακόμα και το μοσχάρι. Οπότε η τιμή δεν αποτελεί επιχείρημα. 

Το αρνί (ή το κατσίκι) είναι μόνο για τις γιορτές.

Το κάναμε να είναι μόνο για τις γιορτές, Χριστούγεννα και Πάσχα, οπότε και το αγοράζουμε σε τιμές σαφώς υψηλότερες από ότι τον υπόλοιπο χρόνο. Αν και η Ελλάδα είναι μια κτηνοτροφική χώρα, προτιμούμε στο τραπέζι μας εισαγόμενο μοσχάρι αντί για ντόπιο αρνί και κατσίκι. Και αυτό ανήκει στα παράδοξα της ελληνικής ιδιοσυγκρασίας. 

Το αρνί (ή το κατσίκι) είναι πιο παχύ από τα άλλα είδη κρέατος. Έχει και χοληστερίνη.

Το αρνί (ή το κατσίκι) είναι ίσως το μοναδικό κρέας με το λίπος να είναι απόλυτα ορατό και το οποίο μπορεί να αφαιρεθεί σχεδόν τελείως. Με τη παραπάνω πρόταση να αφορά αυτούς που είναι δύσπιστοι με το θέμα του κορεσμένου λίπους και της χοληστερίνης (εγώ προσωπικά δεν είμαι) ή που "προσέχουν" τη διατροφή τους (και τρώνε απαχο μοσχάρι Γαλλίας και μαργαρίνη...). Ουδέν σχόλιον. 

Το αρνί (ή το κατσίκι) μου μυρίζει.

Αν ανήκετε σε αυτή τη κατηγορία τότε δε μπορώ να πω κάτι παραπάνω.

Η άλλη όψη· Ο μύθος περί ελευθέρας βοσκής
Τα πρόβατα ελευθέρας βοσκής, όπως συμβαίνει άλλωστε και με όλα τα υπόλοιπα ζώα κτηνοτροφικού ενδιαφέροντος, όταν φθάσουν στο επιθυμητό βάρος και τη κατάλληλη ηλικία μεταφέρονται από το βοσκοτόπι σε μονάδες. Εκεί ταΐζονται με μια ειδική δίαιτα που περιλαμβάνει κυρίως δημητριακά, ώστε να αυξήσουν περαιτέρω το βάρος τους. Τα μυρηκαστικά όμως, όπως τα πρόβατα, είναι σχεδιασμένα να καταναλώνουν χόρτα, φύλλα και όχι αποκλειστικά δημητριακά.
Αυτή η πρακτική είναι υπεύθυνη για πληθώρα διαταραχών που εμφανίζονται στα ζώα λίγο πριν τη σφαγή και μειώνουν τη ποιότητα του κρέατος τους. Για να αντιμετωπιστεί το αρνητικό ισοζύγιο της αλλαγής της διατροφής των ζώων χορηγείται μια συνθετική στεροειδής ορμόνη που ονομάζεται ζερανόλη και ευνοεί την ανάπτυξη και την αύξηση βάρους στα ζώα που τρέφονται με δημητριακά στις κτηνοτροφικές μονάδες. Αυτή η ορμόνη ενίεται στο αυτί του ζώου και απελευθερώνεται σταδιακά μέσα σε χρονικό διάστημα από 30 μέχρι 90 ημέρες. Μετά την επίδραση της μεσολαβεί μια περίοδος "αποτοξίνωσης" 40 ημερών προ της σφαγής.

Παράλληλα με τη παραπάνω ορμόνη χορηγούνται και αντιβιοτικά, ώστε να προληφθούν ή και να θεραπευθούν νόσοι που πιθανόν να υφίστανται. Και σε αυτή τη περίπτωση πρέπει να μεσολαβήσει χρόνος αποτοξίνωσης, ώστε να μην ανιχνεύονται τα φάρμακα στο κρέας του ζώου.

Οι παραπάνω λόγοι είναι αρκετοί για να κατανοηθεί πόσο σημαντικό είναι να αγοράζουμε και να καταναλώνουμε κρέας βιολογικό ή ελευθέρας βοσκής από το χωριό. Και πόσο ευλογημένοι είναι αυτοί που έχουν πρόσβαση σε τέτοιου είδους αγαθά.

Credits: healthynutrition, naturalfoodbenefits, lifestyle, whfoods, fitday

Η Ανάσταση του Κυρίου μας πλησιάζει και η παράδοση επιβάλλει να τσουγκρίζουμε κόκκινα αυγά το ίδιο βράδυ αλλά και όταν συναντιόμαστε με φίλους και συγγενείς τις ημέρες μετά το Πάσχα. Είναι το πιο αντιπροσωπευτικό σύμβολο του ελληνικού Πάσχα με πληθώρα συμβολισμών και ερμηνειών. Η βαφή των αυγών παραδοσιακά λαμβάνει χώρα τη Μεγάλη Πέμπτη σε όλα τα ελληνικά σπίτια.

Στα παλαιότερα χρόνια η βαφή των αυγών γινόταν με χρωστικές από φυτά και λαχανικά όπως παντζάρια, κρεμμυδότσουφλα, κόκκινο λάχανο, τσουκνίδες, saffron, πάπρικα κτλ. Πολλά έχουν ακουστεί κατά καιρούς για τη τοξικότητα των ειδικών βαφών αυγών. Γιατί να μη δοκιμάσουμε κάτι εναλλακτικό αυτό το Πάσχα;
Για να βάψουμε αυγά με τις φλούδες από τα κρεμμύδια υπάρχουν πολλοί τρόποι. Παρακάτω θα αναλύσω δύο από αυτούς. Στον πρώτο δε χρησιμοποιούμε συνθετική βαφή αυγών, ενώ στο δεύτερο τα βουτάμε για μερικά λεπτά στην έτοιμη βαφή για να ενισχυθεί το χρώμα. Αν δε χρησιμοποιήσετε βαφή από το εμπόριο το χρώμα των αυγών θα φέρνει περισσότερο σε σκούρο πορτοκαλί, παρά σε έντονο κόκκινο. Άλλωστε δε μπορούμε να τα έχουμε όλα δικά μας...

Μέθοδος #1
Απόλυτα φυσική μέθοδος βαφής αυγών χωρίς χημικά. Η παρακάτω μέθοδος κυκλοφορεί σε πολλές παραλλαγές. Σας παρουσιάζω μία εξ'αυτών.

Θα χρειαστείτε:

1. 12 αυγά (σε θερμοκρασία δωματίου)
2. Φλούδες από 20 κρεμμύδια
3. 5 κούπες νερό
4. 2 κουταλιές της σούπας λευκό ξύδι

Πλένουμε απαλά τα αυγά για να απομακρυνθεί οποιαδήποτε ξένη ουσία που μπορεί να υπάρχει πάνω στο κέλυφος.
Μισογεμίζουμε μια κατσαρόλα με το νερό, τοποθετούμε τα κρεμμυδότσουφλα  και το λευκό ξύδι και το φέρνουμε σε βρασμό.
Χαμηλώνουμε τη φωτιά, σκεπάζουμε τη κατσαρόλα και σιγοβράζουμε για 30 λεπτά, ώστε να απελευθερωθεί στο νερό η χρωστική του κρεμμυδιού.
Αποσύρουμε από τη φωτιά, σουρώνουμε τη βαφή και τη μεταγγίζουμε σε ένα άλλο καθαρό σκεύος. Την αφήνουμε να κρυώσει εντελώς. Σε αυτό το σημείο η βαφή θα έχει πορτοκαλί χρώμα.
Σε μια άλλη κατσαρόλα (ή στην ίδια που φτιάξαμε τη βαφή) τοποθετούμε τα αυγά στον πάτο της κατσαρόλας και από πάνω ρίχνουμε τη βαφή. Τα αυγά πρέπει να καλύπτονται εντελώς από το υγρό. Βάφουμε μόνο μια σειρά κάθε φορά.
Βάζουμε τη κατσαρόλα πάνω στο μάτι και βράζουμε τα αυγά για 15-20 λεπτά σε χαμηλή φωτιά. Μη τα βράσετε παραπάνω από 20 λεπτά.

Η απόχρωση που θα πάρουν τα αυγά εξαρτάται από το αρχικό χρώμα τους. Αν είναι λευκά θα γίνουν πιο ανοικτόχρωμα, ενώ αν είναι μπεζ θα σκουρήνουν περισσότερο.

Αποσύρετε τη κατσαρόλα από τη φωτιά, βγάλτε τα αυγά και αφήστε τα να κρυώσουν. Περάστε τα με ένα κομμάτι βαμβάκι εμποτισμένο με ελαιόλαδο ώστε να γυαλίσουν.

Φυλάγετε τα βαμμένα αυγά στο ψυγείο (όχι στο σαλόνι ή τη τραπεζαρία). Αν βέβαια θέλετε να αποφύγετε τη τροφική δηλητηρίαση...

Αν τα αυγά σας δε πήραν το χρώμα που επιθυμείτε στον προκαθορισμένο χρόνο, αποσύρετε τη κατσαρόλα από τη φωτιά, αφήστε μέσα στο νερό τα αυγά και περιμένετε να κρυώσει το νερό. Έπειτα βάλτε τη κατσαρόλα (μαζί με τα αυγά) μέσα στο ψυγείο και αφήστε τα για όσο χρόνο χρειαστεί ώστε να πάρουν το επιθυμητό χρώμα. Βγάλτε τα από το νερό, στεγνώστε τα απαλά και περάστε τα με λάδι.
Δείτε τις παρακάτω φωτογραφίες από τα αυγά που έβαψα φέτος. Έκανα συνδυασμό των δύο μεθόδων, χωρίς όμως να χρησιμοποιήσω έτοιμη βαφή.

Μέθοδος #2
Σε αυτή τη μέθοδο χρησιμοποιούμε φλούδες από κρεμμύδια σε συνδυασμό με έτοιμη βαφή αυγών.

Θα χρειαστείτε:

1. 12 αυγά (σε θερμοκρασία δωματίου)
2. Φλούδες από κρεμμύδια
3. Λαστιχάκια ή κλωστή
4. Νερό
5. Βαφή αυγών (κρύα)

Πλένουμε απαλά τα αυγά για να απομακρυνθεί οποιαδήποτε ξένη ουσία που μπορεί να υπάρχει πάνω στο κέλυφος.
Βάζουμε το νερό σε μια κατσαρόλα και ανάβουμε το μάτι. Ζεσταίνουμε το νερό και ζεματίζουμε για μερικά δευτερολεπτα τις φλούδες του κρεμμυδιού, ώστε να μαλακώσουν. Τις βγάζουμε σε απορροφητικό χαρτί.
Τυλίγουμε το κάθε αυγό με τις φλούδες και στερεώνουμε με λαστιχάκια ή κλωστή. Δείτε τη φωτογραφία.

Βουτάμε προσεκτικά τα αυγά μέσα στο ζεστό νερό και τα βράζουμε για 15-20 λεπτά. Προετοιμάζουμε στο μεσοδιάστημα τη συνθετική βαφή.
Βγάζουμε τα αυγά από το νερό με μια κουτάλα πάνω σε απορροφητικό χαρτί και τα αφήνουμε να κρυώσουν.
Μόλις κρυώσουν αφαιρούμε τα λαστιχάκια και τις φλούδες.
Βουτάμε τα αυγά στη βαφή, για 1-2 λεπτά το καθένα, ώστε να χρωματιστούν ελαφρώς.
Βγάλτε τα αυγά από τη βαφή και στεγνώστε τα. Περάστε τα με ένα κομμάτι βαμβάκι εμποτισμένο με ελαιόλαδο ώστε να γυαλίσουν. Δείτε το παρακάτω video με την ολοκληρωμένη διαδικασία.

Στο δεύτερο video μπορείτε να δείτε μερικές άλλες τεχνικές βαφής αυγών.

Σαν να προφτάνει το καλοκαιράκι και αρχίσαμε να τρέχουμε όλοι στα φαρμακεία να αγοράσουμε χάπια αδυνατίσματος, μπας και προφτάσουμε να πετάξουμε από πάνω μας κανένα κιλό. Βλέπεις μας βαραίνουν και τα 20€ ή πολλές φορές τα 50€ στη τσέπη και εναποθέτουμε τις ελπίδες μας στα μαγικά σκευάσματα. Μήπως να το ξανασκεφθείτε πριν αγοράσετε τέτοια χάπια; Έχουν κάτι παραπάνω να σας προσφέρουν από ένα τσάι με διάφορα βότανα που θα φτιάξετε μόνοι σας;

Καταρχήν ας ξεκαθαρίσουμε ότι τα βότανα δεν είναι καραμέλες. Προσοχή λοιπόν στο τι καταναλώνουμε και αν επιτρέπεται να το καταναλώσουμε. Αν έχουμε οποιοδήποτε πρόβλημα υγείας συμβουλευόμαστε πρώτα το γιατρό μας.

Η βασική λειτουργία των χαπιών αδυνατίσματος του εμπορίου είναι να περιορίζουν κάπως την όρεξη, επιφέρωντας ένα αίσθημα κορεσμού και πληρότητας. Επιπλέον βοηθούν στην αποτοξίνωση του οργανισμού και μερικά από αυτά έχουν και διουρητική δράση. Όλα τα παραπάνω αποτελέσματα θα έχουμε αν φτιάχνουμε και πίνουμε αφέψημα από συγκεκριμένα βότανα που έχουν αυτές τις ιδιότητες. Πάμε να δούμε ποιά είναι αυτά.

Editor's Note: Τα κιλά δυστυχώς δε φεύγουν αν δε περιορίσουμε τις θερμίδες που λαμβάνουμε καθημερινά. Αν το ισοζύγιο της ημέρας είναι θετικό, παίρνουμε βάρος. Αν πάλι είναι αρνητικό, χάνουμε βάρος. Είναι τόσο απλά τα πράγματα. Μη περιμένετε κάποιο θαυματουργό σκεύασμα ή ακόμη χειρότερα κάποια εξωτική - διαστημική δίαιτα που θα σας επιτρέψει να μη κόψετε τίποτα από το πιάτο σας και να γίνετε μοντέλα. Απλά δε θα γίνει ποτέ. Τα παρακάτω βότανα θα σας βοηθήσουν να περιορίσετε το αίσθημα της πείνας, θα σας βοηθήσουν να αποβάλλετε τις τοξίνες που μπλοκάρουν τον οργανισμό και το μεταβολισμό και θα σας ξεφουσκώσουν. Τίποτα παραπάνω.

Τσουκνίδα: Υψηλή σε θρεπτικότητα, η τσουκνίδα περιέχει μεγάλη ποσότητα χλωροφύλλης, μεταλλικών στοιχείων και αντιοξειδωτικών βιταμινών Α και C. Επιπλέον θεωρείται πως καθαρίζει το αίμα επειδή ενισχύει τη λειτουργία του ήπατος και των νεφρών. Διαβάστε περισσότερα εδώ.

Σιβηριανό Ginseng: Αν και η πρωταρχική του δράση είναι στο νευρικό σύστημα, η επακόλουθη μείωση του stress που προκαλεί βοηθά στην αντιμετώπιση του άγχους και της ανησυχίας, όταν βρισκόμαστε σε φάση δίαιτας. Επιπλέον εξισορροπεί την όρεξη.

Σέννα (φύλλα αλεξανδρείας): Είναι ένα φυσικό υπακτικό. Προσοχή στη παρατεταμένη χρήση γιατί προκαλεί εθισμό στο έντερο.

Ταραξάκο: Το ταραξάκο ή πικραλίδα είναι ένα από τα καλύτερα αποτοξινωτικά βότανα. Επίσης περιέχει μεγάλες ποσότητες θρεπτικών στοιχείων, προκαλεί διούρηση και τονώνει την επιδερμίδα. Διαβάστε περισσότερα εδώ.

Αλθαία ή δενδρομολόχα: Υψηλής διατροφικής αξίας βότανο, βοηθά το έντερο να αποβάλλει τοξίνες και το ανακουφίζει από φλεγμονές. Επιπλέον είναι ήπιο διουρητικό.

Φτελιά: Έχει παρόμοιες ιδιότητες με την αλθαία. Χρησιμοποιούμε κυρίως το φλοιό και δευτερευόντως τα φύλλα.

Κανέλα: Είναι εξαιρετικό βότανο για το πεπτικό σύστημα με αντιμικροβιακές ιδιότητες. Φροντίστε μόνο να καταναλώνετε τη γνήσια κανέλα. Διαβάστε περισσότερα εδώ.

Ginger: Και αυτό το βότανο αποτελεί εξαιρετικό αποτοξινωτικό. Καθαρίζει τη πεπτική οδό, τα νεφρά και το ήπαρ.

Μάραθος: Ρυθμίζει την όρεξη, προκαλώντας αίσθημα κορεσμού. Επιπλέον αποτοξινώνει και καθαρίζει το ήπαρ και τα νεφρά.

Πως τα καταναλώνω;
Απλά. Φτιάξτε και πιείτε αφέψημα με συνδυασμό των παραπάνω βοτάνων.
Θα σας δώσω παρακάτω μια ενδεικτική συνταγή, περισσότερο για τις αναλογίες των βοτάνων.

1. 2 μέρη τσουκνίδα
2. 2 μέρη Σιβηριανό ginseng
3. 1 μέρος φύλλα σέννας
4. 1 μέρος ταραξάκο
5. 1 μέρος αλθαία
6. 1 μέρος φλοιό φτελιάς
7. ½ μέρος φλοιό κανέλας
8. ½ μέρος φλοιό πορτοκάλι
9. ½ μέρος ξερή ρίζα ginger
10. ¼ μέρος μαραθόσπορος

Μετρήστε τις ποσότητες των υλικών σας και αναμίξτε τα καλά σε ένα μεγάλο βάζο.

Αν τα βότανα είναι σε μεγάλα κομμάτια κοπανίστε τα ελαφρώς σε ένα γουδί.

Από αυτό το μίγμα βοτάνων θα παίρνετε κάθε φορά μια ποσότητα, 1-2 κουταλάκια του γλυκού, και θα κάνετε αφέψημα σε μια κούπα βραστό νερό. Το αφήνετε για 10 λεπτά της ώρας και το σουρώνετε. Πιείτε το 2-3 φορές την ημέρα.

Credits: dailyhealthpost, frugallysustainable, articles.mercola

Κάνατε πολλές προσπάθειες να ξεφορτωθείτε τη λευκή ζάχαρη από τη διατροφή σας. Δοκιμάσατε τη ζαχαρίνη. Μάθατε, έστω και αργά, πως είναι τρομερά επιβλαβής και καρκινογόνος ουσία. Τη κόψατε και αυτή (θέλω να πιστεύω). Επιστρέψατε στη ζάχαρη ξανά. Αρχίσατε μετά από λίγο να ψάχνετε άλλες εναλλακτικές...

Τι μας έχει χορηγήσει η φύση για να αντισταθμίσει το αλμυρό, το πικρό και το ξινό; Σε ποιές ουσίες μπορούμε να αναζητήσουμε τη γλυκύτητα, δίχως να φοβόμαστε τις συνέπειες; Παρακάτω θα βρείτε μια συνοπτική λίστα με τα γλυκαντικά που βρίσκονται στη φύση και που έχουν υποστεί ελάχιστη ή και καθόλου επεξεργασία πριν καταλήξουν στο ρόφημα ή το γλυκό μας.
Υπάρχουν δύο κατηγορίες γλυκαντικών· Αυτά που προέρχονται από το ζαχαροκάλαμο και αυτά που δε προέρχονται από το ζαχαροκάλαμο. Πριν αναλύσουμε τα φυσικά γλυκαντικά - υποκατάστατα της ζάχαρης επιβάλλεται πρώτα να πούμε μερικά λόγια για αυτή καθώς και για τα υπόλοιπα προϊόντα του ζαχαροκάλαμου.

Γλυκαντικά από ζαχαροκάλαμο
Πριν προχωρήσω παρακάτω να διευκρινίσω πως η ζάχαρη είναι ένας ολιγοσακχαρίτης, αποτελείται από απλούς υδατάνθρακες (δισακχαρίτες) και περιέχει απειροελάχιστες ποσότητες θρεπτικών στοιχείων.
Λευκή κρυσταλλική ζάχαρη (White sugar): Προσπαθούμε να την αποφύγουμε! Υπόκειται σε επεξεργασία και λεύκανση μέσω της αφαίρεσης της μελάσσας που περιέχει φυσιολογικά το ζαχαροκάλαμο. Έχει γλυκαιμικό δείκτη 60.

Γλυκαιμικός Δείκτης (Glycaemic Index, GI) ενός τροφίμου ορίζεται ως το πηλίκο της αύξησης των επιπέδων γλυκόζης στο αίμα δύο ώρες μετά τη κατανάλωση γνωστής ποσότητας του τροφίμου που εξετάζεται, προς την αύξηση των επιπέδων γλυκόζης στο αίμα δύο ώρες μετά τη κατανάλωση ενός τροφίμου αναφοράς που περιέχει την ίδια ποσότητα υδατανθράκων. Ως τρόφιμα αναφοράς χρησιμοποιούνται η ζάχαρη ή το λευκό ψωμί. Με άλλα λόγια είναι ο ρυθμός που το σάκχαρο του αίματος αυξάνεται και μειώνεται μετά την κατανάλωση μίας συγκεκριμένης τροφής. Όσο χαμηλότερο γλυκαιμικό δείκτη έχει μία τροφή τόσο καλύτερα αφομοιώνεται, προκαλώντας ήπια έκκριση ινσουλίνης και προστατεύοντας από απότομες μεταπτώσεις του σακχάρου στο αίμα. Η ήπια έκκριση ινσουλίνης δίνει στον οργανισμό την δυνατότητα για μεγαλύτερη λιπόλυση και καύση λιπαρών οξέων. Τρόφιμα χαμηλού γλυκαιμικού δείκτη είναι αυτά με δείκτη μικρότερο του 40, τρόφιμα μετρίου γλυκαιμικού δείκτη θεωρούνται αυτά που έχουν δείκτη μεταξύ 40-70, ενώ τρόφιμα υψηλού γλυκαιμικού δείκτη είναι αυτά με δείκτη 70 και άνω.

Ακατέργαστη ζάχαρη (Unrefined sugar): Παρά το όνομα της έχει υποστεί και αυτή επεξεργασία, απλώς έχει παραμείνει ένα τμήμα της μελάσσας και γιαυτό έχει χρυσοκαστανό χρώμα.

Καστανή ζάχαρη (Raw cane sugar): Είναι μη λευκασμένη και ακατέργαστη μορφή της ζάχαρης. Διατηρεί όλα τα θρεπτικά στοιχεία του ζαχαροκάλαμου και μέρος της μελάσσας. Τη βρίσκουμε σε χοντρούς και ψιλούς κρυστάλλους.

Μαύρη ζάχαρη (Dark brown sugar): Παράγεται από ακατέργαστη ζάχαρη στην οποία προστίθεται σιρόπι μελάσσας, εξού και η υγρή της σύσταση. Πολλές φορές όμως, για μείωση κόστους, χρησιμοποιείται λευκή ζάχαρη αντί για ακατέργαστη.

Μελάσσα (Molasses): Η μελάσσα είναι το σιρόπι που εξάγεται κατά τη διαδικασία παραγωγής της ζάχαρης. Η ονομασία της προέρχεται από τη πορτογαλική λέξη "melaço" που σημαίνει "μέλι". Παράγεται από το δεύτερο βρασμό του ζαχαροκάλαμου και έχει ελαφρώς πιο πικρή γεύση από τη ζάχαρη ή το σιρόπι ζαχαροκάλαμου.

Ζάχαρη Muscovado: Επίσης γνωστή και ως "ζάχαρη των Barbados". Είναι πολύ σκούρη, ελαφρώς υγρή και κολλώδης ζάχαρη με έντονη γεύση και άρωμα από το σιρόπι του ζαχαροκάλαμου. Το τελευταίο προέρχεται από την έκθλιψη του ζαχαροκάλαμου.

Ζάχαρη Demerara: Έχει μεγάλους καστανούς κρυστάλλους και περιεκτικότητα 2-3% σε μελάσσα. Η ονομασία της προέρχεται από μια επαρχία της Ghana όπου αρχικά παράχθηκε και ανήκει στα προϊόντα ΠΟΠ. Παράγεται με απλό και φυσικό τρόπο, χωρίς χημική επεξεργασία ή άλλες επιβαρρυντικές τεχνικές.

Φρουκτόζη (Fructose): Είναι ένας μονοσακχαρίτης που βρίσκεται ελεύθερα στη φύση και τη χρησιμοποιεί ο οργανισμός ως ενέργεια. Η φρουκτόζη είναι το φυσικό σάκχαρο που βρίσκεται στα φρούτα, τα λαχανικά και το μέλι. Επειδή δε προκαλεί κατακόρυφη αύξηση του σακχάρου του αίματος (έχει γλυκαιμικό δείκτη 19) παλαιότερα θεωρούνταν υποκατάστατο της ζάχαρης και χρησιμοποιούταν από διαβητικούς. Η υπερκατανάλωση φρουκτόζης επιβαρρύνει το ήπαρ, το οποίο δε προλαβαίνει να τη μεταβολίσει και κατ'επέκταση να τη χρησιμοποιήσει ο οργανισμός για τις ενεργειακές του ανάγκες. Αντ'αυτού τη μετατρέπει σε τριγλυκερίδια και τη στέλνει στη κυκλοφορία του αίματος. Επιπλέον έχει ενοχοποιηθεί για την εμφάνιση διαβήτη τύπου ΙΙ. Είναι πιο γλυκιά από τη ζάχαρη, οπότε χρησιμοποιείται σε μικρότερη ποσότητα με τα ίδια αποτελέσματα.

Φυσικά γλυκαντικά

Ζάχαρη καρύδας (Coconut Palm Sugar): Είναι γλυκαντικό με χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη (GI), σχεδόν το μισό από τη λευκή ζάχαρη, που παράγεται από το νέκταρ του άνθους του κοκοφοίνικα. Η κατανάλωση της είναι ιδιαίτερα διαδεδομένη στις χώρες της νοτιοανατολικής Ασίας από όπου και προέρχεται. Παρέχει το ίδιο θερμιδικό φορτίο με τη κοινή ζάχαρη αλλά περισσότερα θρεπτικά στοιχεία από αυτή. Θεωρείται πολύ υγιεινή εναλλακτική, κατάλληλη ακόμα και για διαβητικούς και δείχνει να κερδίζει έδαφος στις πωλήσεις γλυκαντικών παγκοσμίως. Να είστε επιφυλακτικοί με τις αγορές γιατί πολλές φορές γίνεται πρόσμιξη με κοινή ζάχαρη για τη μεγιστοποίηση του κέρδους.

Μέλι: Δεν έχω να πω τίποτα παραπάνω για αυτή τη "θεϊκή" ουσία, πέρα από το δείκτη GI που είναι γύρω στα 55, ανάλογα με τον τύπο μελιού. Όλα τα υπόλοιπα τα είπαμε εδώ.

Σιρόπι σφενδάμου (Maple syrup): Παράγεται από το χυμό του δέντρου σφένδαμος (maple tree). Ο χυμός, μετά τη συλλογή του, βράζεται - συμπυκνώνεται για να αποβάλει το νερό που περιέχει. Περίπου 40 kg χυμού αποδίδουν 1 kg σιροπιού. Η γεύση του είναι γλυκιά και απαλή, με διακριτικές νότες καραμέλας. Χρησιμοποιείται στη ζαχαροπλαστική αντικαθιστώντας συχνά το μέλι. Ο Καναδάς παράγει περισσότερο από το 80% της παγκόσμιας παραγωγής σιροπιού. Κυκλοφορεί σε διάφορους τύπους ποιότητας και πυκνότητας (grade AA, A, B και C) ενώ συχνά γίνονται προσμίξεις με άλλα γλυκαντικά για τη μεγιστοποίηση του κέρδους.

Στέβια (Stevia): Η στέβια πρόκειται πραγματικά για ένα δώρο της φύσης και η τελευταία λέξη της μόδας στα γλυκαντικά. Προέρχεται από τη Λατινική Αμερική και πιο συγκεκριμένα από τη Βραζιλία και τη Παραγουάη. Τα φύλλα του φυτού και τα γλυκαντικά που προέρχονται από αυτό έχουν πολλαπλάσια γλυκύτητα από τη ζάχαρη (200-300 φορές), δεν έχουν ίχνος θερμιδικού φορτίου και δεν περιέχουν υδατάνθρακες. Η στέβια μπορεί να χρησιμοποιηθεί φρέσκια ή αποξηραμένη. Στην αγορά κυκλοφορεί σε ακατέργαστη μορφή σκόνης ή υγρού. Είναι ιδανική λύση για αυτούς που θέλουν να αποφύγουν τη ζάχαρη, να διατηρήσουν το βάρος τους και επιπλέον για όσους πάσχουν από διαβήτη και υπέρταση. Λόγω της αυξημένης γλυκύτητας της θα πρέπει να κάνετε δοκιμές για να βρείτε τη σωστή δοσολογία για τα προσωπικές σας προτιμήσεις.

Σιρόπι αγαύης (Αgave nectar ή syrup): Το σιρόπι αγαύης παράγεται από τον κάκτο αγαύη που φύεται στα ηφαιστειακά εδάφη του νότιου Mexico. Από το ίδιο φυτό (blue agave) παρασκευάζεται και το ποτό tequila. Η παραγωγή του είναι παραπλήσια με αυτή του σιροπιού σφενδάμου· ο χυμός συλλέγεται (με τον ίδιο τρόπο που συλλέγεται ο χυμός αλόης), φιλτράρεται και συμπυκνώνεται μέσω του βρασμού.
Οι ντόπιοι το αποκαλούν "miel de agave", δηλαδή το "μέλι τη αγαύης". Έχει γλυκαντικές ιδιότητες, υψηλό ποσοστό περιεκτικότητας σε φρουκτόζη (90%), τις ίδιες σχεδόν θερμίδες με τη ζάχαρη αλλά πολύ χαμηλότερο γλυκαιμικό δείκτη (9,6).

Ωστόσο υπάρχουν αντίθετες απόψεις σχετικά με τη αγνότητα στη παραγωγή και την απουσία επεξεργασίας του συγκεκριμένου σιροπιού. Διαβάστε εδώ περισσότερα.

Ξυλιτόλη (Xylitol): Η ξυλιτόλη είναι από τα αγαπημένα γλυκαντικά των οδοντιάτρων. Ανευρίσκεται σε πολλά φρούτα, λαχανικά και στο φλοιό της συμήδας και χρησιμοποιείται ως υποκατάστατο της ζάχαρης. Η ξυλιτόλη είναι σχεδόν τόσο γλυκιά όσο η ζάχαρη, παρέχοντας μόνο τα ⅔ της ενέργειας που προσφέρει αυτή. Θα τη συναντήσετε ως πρόσθετο τροφίμων με τον κωδικό E967. Χρησιμοποιείται πολύ στη βασική χώρα παραγωγής, τη Φινλανδία, και εδώ και μερικά χρόνια τη συναντούμε συχνά σε τσίκλες χωρίς ζάχαρη. Είναι ιδιαίτερα ωφέλιμη κατά της τερηδόνας, της ουλίτιδας και της πλάκας και μπορείτε άφοβα (να μην πω επιβάλλεται) να τη χρησιμοποιήσετε στη σπιτική οδοντόκρεμα. Είναι απόλυτα ασφαλής ουσία ακόμα και για εγκύους.

Μεγάλη προσοχή στα σκυλάκια σας. Ακόμα και μια μικρή ποσότητα ξυλιτόλης που θα καταναλωθεί από αυτά μπορεί να τα ΣΚΟΤΩΣΕΙ. Κρατήστε τη μακριά τους με κάθε κόστος.

Credits: wikipedia1, wikipedia2, wikipedia3, wikipedia4, lowcarbdiets, ournourishingroots, summertomato, medidiatrofi, huffingtonpost, allaboutagave, ellinikabaharika

Hamburger, έτοιμα μπιφτέκια, κεφτεδάκια, σουτζουκάκια. Κάθε λίγο και λιγάκι ακούμε για κρούσματα E. Coli και σαλμονέλας. Τι συμβαίνει με τις βιομηχανίες; Τι ακριβώς περιέχουν τα τυποποιημένα προϊόντα κρέατος;

Σε έναν ιδανικό κόσμο ο χασάπης μας κάνει το κρέας κιμά και έπειτα εμείς τον μεταμορφώνουμε σε μπιφτέκια ή σουτζουκάκια ή ότι άλλο τραβάει η όρεξη μας και τα τρώμε. Επειδή όμως δε ζούμε σε έναν ιδανικό κόσμο ηθικό, αγγελικά πλασμένο οι περισσότεροι από εμάς έχουμε συνηθίσει να εμπιστευόμαστε μέρος της διατροφής μας στα χέρια των βιομηχανιών τροφίμων και σε ότι σαβούρα αυτές μας προσφέρουν στο καθημερινό πιάτο μας. Τώρα τελευταία είναι πολύ της μόδας το άλογο...
Η πικρή αλήθεια είναι πως τα τυποποιημένα προϊόντα κρέατος, όπως τα αλλαντικά τύπου πάριζα, τα λουκάνικα και οι κιμάδες, φτιάχνονται από "ρετάλια" κρέατος που περισσεύουν μετά το φιλετάρισμα του. Με λίγα λόγια για να θεωρηθεί το περιεχόμενο του burger του supermarket ή του fast food κρέας, θα πρέπει τουλάχιστον να διαθέτει κάποιος μεγάλη δόση φαντασίας και αισιοδοξίας. Η πρώτη ύλη κανονικά θα έπρεπε να ανήκει στα σκουπίδια. Η βιομηχανία όμως αποφάσισε να μη πετάξει τίποτα και να μας τη σερβίρει στο πιάτο μας. Όπως θα έχετε ήδη καταλάβει λατρεύω το κρέας. Όμως αυτά τα προϊόντα δε θα έπρεπε καν να τα ακουμπάμε, πόσο μάλλον να τα τρώμε.

Τι είναι η ροζ γλίτσα;
Το προϊόν παράγεται από την επεξεργασία χαμηλής ποιότητας τεμαχίων βοδινού κρέατος, τα οποία περιέχουν κυρίως λίπος και ελάχιστο κρέας, καθώς και άλλων ιστών όπως χόνδρων, συνδετικού ιστού και τενόντων. Τμήματα του ζώου που, όπως είναι εύκολα κατανοητό, δε προορίζονται για κατανάλωση. Τέλος να αναφέρω πως είναι και πάμφθηνα. Άλλωστε τα βρίσκουν στα "πατώματα" των σφαγείων, λίγο πριν καταλήξουν στο κάδο των σκουπιδιών. Ωραίο;

Στο παρελθόν αυτά τα ρετάλια προορίζονταν για ζωοτροφές. Σήμερα όμως απλά τα κάνουμε hamburger και τα τρώμε.

Η τεχνική; Πολύ απλή.
Τα ιστοτεμάχια που προανέφερα υπόκεινται σε επεξεργασία ώστε να διαχωριστεί η πρωτεΐνη από το λίπος μέσω φυγοκέντρησης. Παράλληλα θερμαίνονται στους 38°C. Η θέρμανση υγροποιεί το λίπος και καθιστά τη διαδικασία του διαχωρισμού πιο εύκολη. Το προϊόν που απομένει υπόκειται σε περαιτέρω επεξεργασία και εμπλουτίζεται με αμμωνία ή κιτρικό οξύ, ώστε να καταπολεμηθούν τα παθογόνα βακτήρια (κυρίως σαλμονέλα και E. Coli). Το προϊόν έπειτα πολτοποιείται, συμπιέζεται σε "τούβλα" (blocks), αποψύχεται και είναι πλέον έτοιμο να μπει στα μπιφτέκια σας ως "υγιεινό" πρόσθετο.
Δείτε τις παρακάτω φωτογραφίες.

Αντιδράσεις
Με το θέμα ασχολήθηκε διεξοδικά ο Jamie Oliver και ουσιαστικά το έκανε γνωστό στο ευρύ κοινό μέσα από τις εκπομπές του. Ένας μικροβιολόγος του USDA, ονόματι Geral Zirnstein, έστειλε απάντηση στην εφημερίδα Times για το σάλο που είχε ξεσπάσει με τη ροζ γλίτσα λέγοντας τα εξής:

"Δεν θεωρώ οτί η ροζ γλίτσα είναι στη πραγματικότητα κιμάς από βοδινό κρέας. Αν αναγράφεται έτσι στις ετικέττες των προϊόντων αυτών πρόκειται για εξαπάτηση του καταναλωτικού κοινού."

Ο εν λόγω επιστήμονας, όπως και άλλοι που ισχυρίστηκαν το ίδιο, αγνοήθηκαν όπως ήταν φυσικό και επόμενο. Και σαν να μη φτάνει αυτό η παραπάνω τεχνική παραγωγής της ροζ γλίτσας εγκρίθηκε από τον USDA και μάλιστα η εταιρεία που την εφάρμοσε πρώτη, η Beef Products Inc., ανέλαβε να κάνει τους ελέγχους ασφαλείας. Πλήρης διαφάνεια δηλαδή.
Το μοντέλο σαλμονέλα - E. Coli έρχεται και παρέρχεται σε καθορισμένα χρονικά διαστήματα, σύμφωνα πάντα με τις έρευνες της εφημερίδας L.A. Times, και το μοναδικό πράγμα που μπορεί να διαφυλάξει τη δημόσια υγεία είναι η αποχή από τέτοιου είδους προϊόντα. Και μη θεωρήσετε ποτέ πως αυτά που συμβαίνουν στο εξωτερικό δε σας αγγίζουν γιατί οι αλυσίδες fast food και οι βιομηχανίες τροφίμων είναι πολυεθνικές και διαθέτουν τα προϊόντα τους σε παγκόσμια κλίμακα. Την επόμενη φορά που θα σας έρθει όρεξη για ένα βρώμικο hamburger, ξανασκεφτείτε το. Πραγματικά δεν αξίζει.

Credits: dailymail, beefmagazine, latimes, wikipedia, business.time

Γιατί να την αγοράζετε και να μη τη φτιάξετε; Η μαγιονέζα του εμπορίου είναι μια εύκολη και οικονομική λύση, περιέχει όμως αμφίβολα συστατικά όπως σογιέλαια και άλλα φυτικά λίπη χείριστης ποιότητας ή ακόμα και μεταλλαγμένα.

Η σπιτική από την άλλη δε συγκρίνεται σε ποιότητα και γεύση. Είναι πανεύκολη και γίνεται μέσα σε 5 λεπτά.
Θα χρειαστείτε:

1. 4 κρόκους αυγού
2. 1 κουταλιά της σούπας φυσικό χυμό λεμονιού
3. 1 κουταλιά της σούπας μουστάρδα απλή ή Dijon
4. ⅔ κούπας καλό ελαιόλαδο
5. ⅔ κούπας άλλο φυτικό λάδι (ηλιέλαιο, αραβοσιτέλαιο, λάδι καρύδας κτλ.)
6. Αλάτι και πιπέρι

Το μυστικό στη παρασκευή σπιτικής μαγιονέζας είναι η θερμοκρασία. Όλα τα υλικά αλλά και τα δοχεία πρέπει να είναι σε θερμοκρασία δωματίου. Μη χρησιμοποιείτε μεταλλικό δοχείο για την ανάμιξη γιατί είναι ψυχρό υλικό και μπορεί να κόψει τη μαγιονέζα, λόγω της διαφοράς θερμοκρασίας.

Χωρίστε τα αυγά και βάλτε τους κρόκους σε ένα μπωλ. Χτυπήστε τους με αυγοδάρτη ή mixer για 1 λεπτό να αφρατέψουν.

Προσθέστε τη μουστάρδα και τα μπαχαρικά και ανακατέψτε μέχρι να ενσωματωθούν.
Με αργό ρυθμό προσθέτετε το ελαιόλαδο και ανακατεύετε διαρκώς. Αν χρησιμοποιείτε mixer βάλτε το σε σχετικά χαμηλή ταχύτητα.

Το λάδι δε χρειάζεται να πέφτει σταγόνα-σταγόνα, αλλά να έχει μια μικρή και σταθερή ροή (ροή κλωστής όπως την ονομάζουν). Όσο πιο αργά προσθέσουμε το λάδι τόσο καλύτερα θα δέσει η μαγιονέζα.

Μόλις ενσωματωθεί το ελαιόλαδο προσθέστε με τον ίδιο ρυθμό το άλλο φυτικό λάδι.

Προσθέστε αλάτι και πιπέρι. Δοκιμάστε τη μήπως χρειάζεται να προσθέσετε περισσότερο.
Στο τέλος προσθέτουμε το λεμόνι και ανακατεύουμε καλά. Το λεμόνι θα αραιώσει ελαφρώς το μίγμα σας.

Σημειώσεις

Η μαγιονέζα θα διατηρηθεί στη συντήρηση του ψυγείου για 5 ημέρες περίπου.
Αν σας βγει νερουλή πιθανόν να χρειάζεται λίγο λάδι παραπάνω. Το λάδι είναι αυτό που πήζει τη μαγιονέζα.
Αν θέλετε μπορείτε να τη φτιάξετε μόνο με ελαιόλαδο. Σημειώστε όμως οτί θα είναι αρκετά πιο βαριά από αυτή που σας δίνω παραπάνω.
Το χρώμα της μαγιονέζας εξαρτάται από το λάδι που θα χρησιμοποιήσετε και κυμαίνεται από εκρού μέχρι ελαφρώς πρασινωπό (αν τη κάνετε μόνο με ελαιόλαδο).
Μη φοβηθείτε το ωμό αυγό. Η οξύτητα του λεμονιού θα καθαρίσει για εσάς, σκοτώνοντας οτιδήποτε υπάρχει. Προτιμήστε τα αυγά να είναι φρεσκότατα, βιολογικά ή χωριάτικα.
Μόλις αποκτήσετε πείρα στη παρασκευή μαγιονέζας δοκιμάστε και παραλλαγές με διάφορα άλλα έλαια και υλικά όπως σκόρδο, διάφορα μυρωδικά και μπαχαρικά ή ακόμα κάντε τη πικάντικη προσθέτωντας πιπέρι cayenne.
Σας δίνω παρακάτω ένα video με τον αγαπημένο μου Gordon Ramsey να εξηγεί τη διαδικασία. Καλή επιτυχία!

 

Η παρασκευή σαπουνιού με μπύρα δε διαφέρει σε κάτι από τα υπόλοιπα χειροποίητα σαπούνια, πέρα από το ότι κάνουμε τη διάλυση της καυστικής σόδας σε μπύρα, αντί για νερό ή κάποιο άλλο υγρό.

Αυτό όμως δε σημαίνει πως πρόκειται για ένα απλό σαπούνι. Πρέπει να είστε καλά προετοιμασμένοι και γρήγοροι στις κινήσεις σας. Φροντίστε λοιπόν να έχετε φτιάξει μερικές παρτίδες απλού σαπουνιού με τη ψυχρή μέθοδο προτού δοκιμάσετε τη παρακάτω συνταγή.

Γιατί σαπούνι με μπύρα;
Πέρα από το γεγονός οτί οι περισσότεροι άνθρωποι βρίσκουν ελκυστική μια ετικέττα που αναγράφει "σαπούνι μπύρας", η μπύρα έχει μερικά οφέλη για το δέρμα μας. Είναι πολύ καλός μαλακτικός και θρεπτικός παράγοντας και το σαπούνι που θα παραχθεί είναι φιλικό και κατάλληλο για όλους τους τύπους δέρματος. Επιπλέον τα σάκχαρα της μπύρας βελτιώνουν τον αφρό του παραγόμενου σαπουνιού.

Η προετοιμασία της μπύρας

Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε όποιο είδος μπύρας σας αρέσει· ξανθιά, κόκκινη ή μαύρη. Η ποσότητα της μπύρας που θα χρησιμοποιήσετε θα πρέπει να είναι ίση με το 35 - 40% του συνολικού βάρους των ελαίων. Δε κάνουμε έκπτωση στη ποσότητα του υγρού γιατί έτσι επισπεύδουμε το trace το οποίο, σε αυτό τον τύπο σαπουνιού, φτάνει αρκετά γρήγορα.
Ρίχνουμε τη μπύρα που επιλέξαμε σε ένα πλαστικό μπωλ (μη χρησιμοποιήσετε γυάλινο, μεταλλικό ή πυρίμαχο) και το αφήνουμε να ξεθυμάνει ΤΕΛΕΙΩΣ. Αυτό σημαίνει πως θα πρέπει να ανοίξετε τη μπύρα και να προχωρήσετε στη παρασκευή του σαπουνιού μετά από 5 - 7 ημέρες. Φροντίστε να καλύψετε το μπωλ με ένα κομμάτι ύφασμα ή μια πετσέτα, ώστε να μη πέσουν ξένα σώματα μέσα, και να την ανακατεύετε καθημερινά για να φύγει όλο το διοξείδιο του άνθρακα. Σε αυτό το διάστημα αλλάξτε του δοχείο 2-3 φορές ώστε να απομακρύνετε τον αφρό που σχηματίζεται στα τοιχώματα.

 

Η ύπαρξη διοξειδίου του άνθρακα μέσα στο υγρό όπου θα κάνουμε τη διάλυση της καυστικής σόδας είναι ο σίγουρος δρόμος προς το ατύχημα και τη πρόκληση χημικών εγκαυμάτων. ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟΣΟΧΗ!

Το επόμενο βήμα είναι να ψύξετε τη μπύρα στο ψυγείο. Προσπαθούμε να αποφύγουμε την υπερθέρμανση κατά τη διάλυση του υγρού με τη καυστική σόδα. Βάλτε το υγρό σας στο ψυγείο τη προηγούμενη ημέρα της παρασκευής και βγάλτε το πριν κάνετε τη διάλυση.

Υπάρχει και μια δεύτερη μέθοδος προετοιμασίας της μπύρας που περιλαμβάνει βρασμό του υγρού και έπειτα τη ψύξη του. Ωστόσο δε την έχω δοκιμάσει και δε θα την αναλύσω.

Μια βασική συνταγή για σαπούνι με μπύρα και υπερλίπανση 5% είναι η εξής:

1. 650 gr ελαιόλαδο (62%)
2. 350 gr λάδι καρύδας (33%)
3. 50 gr καστορέλαιο (5%)
4. 380 gr μπύρα
5. 148 gr καυστική σόδα

Η διαδικασία
Φορούμε το προστατευτικό εξοπλισμό. Ζυγίζουμε τα υλικά μας με ακρίβεια.
Βάζουμε τη κρύα μπύρα στο μπωλ όπου θα κάνουμε τη διάλυση και έπειτα μέσα σε κρύο bain marie. Προσθέτουμε τη καυστική σόδα μέσα στη μπύρα με πολύ αργό ρυθμό, κάτω από θερμομετρικό έλεγχο. Το διάλυμα θα αφρίζει κάθε φορά που θα προσθέτουμε τη σόδα, γιαυτό φροντίζουμε να τη προσθέτουμε σιγά-σιγά. Επιπλέον το διάλυμα θα σκουρήνει σταδιακά και θα αποκτήσει άσχημη οσμή. Είναι φυσιολογικό. Αφήνουμε το διάλυμα στην άκρη να κρυώσει.

 

Ετοιμάζουμε και λιώνουμε το μίγμα των ελαίων. Το αφήνουμε στην άκρη να κρυώσει στους 30-35°C.
Το διάλυμα σόδας είναι έτοιμο για να αναμιχθεί με τα έλαια μόλις φτάσει στους 30-32°C.

Το κλειδί στη παρασκευή σαπουνιού με μπύρα είναι η χαμηλή θερμοκρασία σαπωνοποίησης. Το trace θα φτάσει γρήγορα και οι υψηλές θερμοκρασίες θα σας προκαλέσουν μεγαλύτερα προβλήματα.

Μόλις φτάσουμε με ελαφρύ trace προσθέτουμε το άρωμα, το αιθέριο έλαιο ή το χρώμα που επιλέξαμε. Μόλις φτάσουμε σε μέτριο trace καλουπωνουμε το σαπουνοπολτό, το μονώνουμε και το αφήνουμε για 1-2 ημέρες να στερεοποιηθεί.
Έπειτα το βγάζουμε απο το καλούπι και το κόβουμε. Θα χρειαστεί 4-6 εβδομάδες να ωριμάσει και να είναι έτοιμο για χρήση.

 

Σημειώσεις
Το σαπούνι δε θα μυρίζει μπύρα. Θα διατηρήσει όμως όλες τις καλλυντικές ιδιότητες της.
Τα αιθέρια έλαια που ταιριάζουν σε αυτό τον τύπο σαπουνιού είναι αυτά με άρωμα εσπεριδοειδών· lime, λεμόνι, πορτοκάλι, λεμονόχορτο, μελισσόχορτο, grapefruit κτλ.
Μπορείτε να κάνετε συνδυασμούς ελαίων και βουτύρων ανάλογα με τις προτιμήσεις σας. Διαβάστε περισσότερα για τα έλαια και τις ιδιότητες τους εδώ.

Credits: greatcakessoapworks, candleandsoap, soap-making-essentials, talksoapforum, soapmakingforum, bellaonline